t. II (PL 64)

1063 AN. MANL. SEV. BOETII 1064jubet locupleti,assiduus quippeestlocuples,adando A locupleti et caetera.Subjunxit.ut ostenderetur locuplesesse assiduus ; hoc autem tantumdem valet,eere nominatus. Argumentum igiturhoc tractum estex 60 loco qui est in ipso,idest a nominisinterpretatione,nomen enim in ipso illo est cujus nomen vindicemcumjuberet esse,locupletemlocupletiessequod ait, legem iEliamsanctiam assiduo assiduumest, cujus interpretatio notatio nuncupatur.Sedab praecepisse, tanquam si diceret, qui assiduus est,hujusinterpretationefactumestargumentum.Igitur locuples est.Nisi enim is qui assiduus est locupleahoc argumentum ex eo loco est, qui est in ipso,id sit,non consequiturutoum lexjEliasanctia assiduumest a nomiae,et eorum qui inipso sunt.anotatione, assiduo vindicem esse jusserit,locupletem jusseritid est a nominis interpretatione.Maxima propositioestjinterprelationern nomina idem valere quod nomen.Sedpauloconfusius aCiceronedictaargumentatiomaximum praestaterrorem. Itaenim dicioportuit,as3iduusest quiassemdat,qui veroassem dat,loouples est,assiduus igiturlocuplesest.LexautemjEiiasanctia assiduum assiduoesse vindicem jubet,locupletemigiturlocupletivindioemessepraescripsit.Quod siitadictum esset^apertiorargumentatiofuisset.NunoTero ita dixit : Gum lex ^liasanctia assiduovindicemassiduumessejubeat,locuplelemjubetlocupleti,etargumenticonclusionempriorem posuitsubjecit vero probationem. Conclusio namque est,cum lex^liasanctia assiduum assiduo vindicem velitesse.locupletem jubet locupleti.atque hanc prsemisit;probatio vero est rationis assiduum esselocupletemab aeredando numinatum, et hanc intulitconclusionem. Restat is locus eorura qui in ipsoT. sunt, qui ducitur ab affectis. Cujus expositionem,quoniam varia est multiplexquedivisio,di£feramu3,LIBER SECUNDUS.ao primi voluminis terminum,hucusque sistamus.torserim pravs opinionis invidiara, ac nostris eosdiffidere viribus facillime patiar,potiusquamtanta3disciplinae caloare rationem.Sed proh divinam atquehumanam fidem, quae est hschominum pravitas,quae tantne est imprudentia cscitatis, ut pene suasese ipsi confessione condemnent 1 Nullus esteniraqui sese videri nolit peritissimumdisserendi,quinetiaraobjectare ipsi aliquid, et resolvere objeclaconantur,etsifacileidfactuesset,cunctiHdscientlamlogicEe disciplinae velut ad communia qusedam sapientiaelucraconcurrerent.Jamveroquidabsurdius r,fingi potest,quam quod probabilibus.ut ipsi existimant,argumentisinutilestudium dialecticae nitunturastruere? Quid enim convenit disserendiartemdisserendo pervertere, ut cujus opinionem afTectes,ejusdem despicias veritatem ? Sed ut cantorillediscipulumsibi ac Musis canere jubebat, ita el egoquoque mihi ac tibi,nonMusff,sed tanquam Musarumpraesidi cecinerim,atque id quodmultolaborestuJioque collegi, non rhetorica tantum facultate,verum etiam dialectica subtilitate deponam. Qutevero sequuntur hujusmodi suntDucunliir eliam argumeata ex his rebus qux quodammodoaffectse smjt ad id de quo quseritur. Sed hocIn tam difricillimioperis cursu nonsumnescius,miPatrici,quin labor hicnoster quemteadhorlanteBuscepimuSjdum judicio multitudinis imperitae autelevatur, aut premitur,facile variis reprehensionibusmordeatur.Nam et illiquibus hoctotum disserendidisplicetgenus.veiutsupervaoaneumstudium,genus in plures parles distribuium esl.Nam aliaconjugataappellamus,alia ex genere,alia ex forma,aliaex simtlitudine,alia ex differentia,alia ex conirario,aliaex conjunciis,aliaex anlecedeniibus ,alia ex consequentibus,aliaex repugnantibus,alia ex causis,aliaex effeciis, alia ex comparatione majorum,aut pa-familiari pravismentibuscavillatione despiciunt.etqui maximum hujus scientiae fructum putant, suarium, aut winorum.Postquam locos eos exquibus argumenta ducunturgemina partilionedistribuit,alios inipsodequocaeteros segnitie mentientes,tantonos operam pares pesse non existimant,quorum quidem priores si non agitur hasrere dicendo, alios extrinsecus assumi,invidia laboris alieni aestimationem premunt, sed cumque locum qui in ipso de quo agitur haeret inreprehensioni judicioque consentiunt, nullo modo quatuor species secuit, id est a (oto, a partibus, aferendos esse puto.Multo quoqueinmelibentius de-nota.ab affectis^superioribus quidem tribus exemplasubjecit.quae nos primo volumine quantum diligenterfieripotuitexplicavimus.Restatislocus quemposuit quartum,id est ab affectis,hujus cummultaesint species, integri atque indivisi proponere nonpotuitexemplum.Nam quorumfacieuda partitioest,melius per singula membra dispositis aperiunturexemplis. Hunc igitur locum dividit hoc modo :Locusquiex affectis est, partim ex conjugatis,partlmexgenere, partim ex forma descendit, ex similitudineetiam, vel ex differentia, vel ex contrario.necnonetiam ex conjunctis,ex antecedentibus,et consequentibus,etrepugnantibus,excausisetiam atqueex elTectis causarum,et comparatione majorum.autparium.vel minorum,qua9 omnia TuUius paulo postconvenientibusrerumsimilitudinibusillustrat.Nuncillud nobis dicendumestquaesit affectorum natura,et quid habeantproprietatis.Sunt enim affecta quaequodammodo aliquid referripossunt,ad id ad quodreferuntur.Omniaveroqueesealiquarelationerespiciunt,autamicainterse,autdissidentiaconferuntur.Si amica, vel substantialiter, ut genus,forma,antecedentia,consequentia,causa,effectus ; vel in qualitate,ut conjugatum, simile, conjunctum ;vel inquantitate, utparia.Quae vero sibi dissidentia con-