t. II (PL 64)

1319 IN LIBRUM QUOMODO SUBSTANTI^ BON^ SINTBubsistenti, nuUo modo participat aliquo. Quiiipe ^. dem auctoris gubsistentia ease aliquid affiimatur, ut,quod in se non habet esse quo sit, nullo modo cum opus est humanum.esse potest, habere in se quo quale vel quautum sit, Sexta regula : Omne quod est, participal eo quod estEsse namque subsistentia est, non substantia. Jta esse, ut sit ; alio vero parlicipal, ut aliquid sit : ac percum esse uou possit in se habere, quo sit, nec parti-hoc id qtiod esl, participat eo quod est esse ut sit : estcipatione aliud aliquid in se habebit, veie : cum eoimaliquid, id est subsistens jam est aliqua subsisteutiatnnc lit alterius naiurse ad illius subsistentiae putenltiam pertineutis, participatio, qua subsistens ipsuoiquale velquautum sit. Est enim in his quEe prsedi.cautur quidam ordo noa temporis, sed rationis, quonaturaliter id quod est esse, prEBcedit ; et quod proprietatiscuidam ratione illi addictum est, sequitur.Ac per hoc cum jam aliquid est, deiude quo ease cumvero, ut participet alio quolibet.] Supra in regula tertiaqua dictum est, quod est, participare aliquo potest,participationem dicebat, id quod est cum suo esse,aliud habere quiddam. Unde iu quarta aperte dicebat: Id quod est, habere aliquid praeterquam quodipsum est, potest. In quo etiam et in eo quod in tertiaeclausula ponebat dicens ; Est autem aliquid cumesse susceperit, et in fine secundse subjungens, quodest, accepta essendi forma est, patenter ostendit,suo participet, quaeritur. Est autem illud, cum aliquid, quoniam habere ipaum esse, participatio est. Ulrumquesicut in secunda regula dictum est, esse, hoc est eseendiigitur habitum, videlicet, et quo habetur ipsumformam susceperit.Quarla regula : M quod est, habere aliquid prielerqnanxeSFe, et quo alind aliquid cumest ab eo quod est, in haoipsosextaabregulauno solo, idmanifestequod ipsum esl, polest ; ipsum vero esse, nihil participatiouem appellat, et ait : Omne quod est, sci-aliud prieler se nabet admixtum.] Haec regula qnodan; tj licet ouine subsistens, participat eo quod estmodo praecedeutis sensum explauat. Ideo namque id non quidem ut eo sit aliquid, sed ad hocejus es'tanlumquam illud ipsum ea- rum Spiritu dicat, est aliquid, ita : Pater est tur, per quod tam esse illius, potens,quod est participare aliquo dictum tst, quoniam id ut eo sit. Gum eodem vero idem subsislens quodamipsum quod est, potest habere aliquid praeterquam alio participat, ut eo sit aliquid. Sed illa participatio,illud sit, quo ipsum quod est, est, id est praeterquam qua eo quod est eese parlicipat, natura prior est ; alterasit esse, quo ipsum est : ut corpus praeter corporalitatem,vero posterior, unde infert ; Ac per hoo ; qua-cum ipsa qua est corporalitate habet colorem.Ipsum vero esse idcirco nuUo modo aliquo participat,si : Quia videlioet non potestnaturaliter sit, id quod est,essesicutaliquiddictumnisiest,priuspaitici-quoniam nihil aliud prffiter se habel, cum eo pat eo quod est esse, ut sit.Est vero naturaliter prius,quo forte flugatur esse, in sese admixtum.ut deinde participet alio quolibet quo aliquid sit.Quiota regula : Diversum est, tantum esse aliquid, et Septima regula : Omne simplex esse suum, et idquod est unum habet.] Hoc in solis theologiois exemplariesse Liliquid in eo quod esi : itlic enim accidens, hicsubstantia signiflcatur.] Sicut pra;diximus, ea quas subsistunt,potest. Nam omnia naturalia uon modo creata,quidam philosophorum dicuut esse solis subsistenliis,eed etiam concreta sunt. Mathematica vero, etsi necre, nec proportione diountur habe.'"^ in se quo sint,et esse aliquid quibusdam, quae alia sunta subsistentiis, videlicet solis accidentibus. Secundumvel aliquid, aliqua tamen eorum ut suEe rationis parcidentibushunc usum hoc loco solum subsistens solis actibuBconstaot, ut illa quae ex omaibus tam in natisesse aliquid dieitur. Dicimus etiam, quoniamquam extrinsecus affixis colligitur, primarum sub-id quod est aliquid, quandoque dicitur esse stautiarum plena proprietas, et ea subsistentia spe-aliquid in eo quod est, et hoc quoque duobus modis, p cialis, quae ex gencrali et ejus potentiia constat. Horumquoque, et omnium aliorum, quae quoniamquandoque vero ita simpliciter esse aliquid, quodnullo modo in eo quod est. Verbi gratia : Aliquod hujusmodi parles non habent, simplicia vocantur, effeotusopus, et aereum dicitur, et humanum, et triangulum.est mnltiplex : Deus vero omuino est simplex ;Sed aereum atque humanum, in eo quod est, diversa nam quoniam non habemus illi cognatos quibus detamen ralione ; triangulum vero, nulla ratione in eo ipso loquamur sermones, a naturalibus ad ipsumquod est, sed tantum triangulum. Efc aereum quidem verba transumimus, dioentes : In Deo est essentiadicitur esse, in eo quod est, quoniam eo ipso quo qua ipse est, et potentia qua potens est, et sapientiaest, suo scilicet genere dicitur aereum. Humanum qua sapiena est, et hujusmodi ; non tamen cogitamusvero dicitur esse, in eo quod est, non quidem quoniamsit humanum genere quo ipsum est, sed quo-aul sapientiam ejue, quibus quasi esse aliquid dici-ab essentia, qua illum esse praedicamus, potentiamniam hoc ipsum quod opus esse aereum praedicatur, mus eum, de quo omnino nec scimus, nec scire possumus,quid sit in illa ratione esse diversam. Et tan-ideo humanum est, quia auctor ejus, vere in eo quodta in illo est, sub hao horum nominum di^ersitate,est idem genere proprio humanus est, siquidem ministroac per hoc quodam modo auctore homine accessitnon dioo rerum unio, sed rei singularis, et simpllcis,lapidi color, quo solutus est, et ita aes factus et individuae unitas, ul de eo vere dicatur : non mo-est. Triangulum vero idem utique opus dicitur, sed doDeusest, Deus est pntens, Deus est sapiens, verumnulla ratione in eo quod est. Neque enim quod estetiam Deus est ipsa essentia, Deus est ipsa po-triaagulum, eo ipso quo est, id est genere euo est tentia, Deus est ipsa sapientia, et hujusmodi. Ipsetriangulum. Neque vero ideo quod esse illius, id seilicet,ri enim solus quidquid est juxta hujusmodi noniiuumquo ipsum opus est dicatur triangulum, eo quod diversilatem, ex unius numeris ejus, quod est Spiritusauctor ejus, id est homo sit triangulus. Ideoque solasanctus, ueu diverso nostrorum, vere est in eoaccidente Bgura, quae scilicet nec operis neo auctoris quod est, et ipsum quod est. Quicunque vero diversoest esse, triangulum dicitur. Uude manifestum quodpraedicti muneris usu, vel potens, vel sapiens, veldiversum est, esse aliquid tantum, id est, cui cum hujusmodi est, est quidem hoc qualitercunque iu eopraedicatur esse aliquid, non potest addi in eo quod quod est, sed nuUo modo est ipsum quod est : pluribusest ; et esse aliquid iu eo quod est, id est, cui dioitureuim est, et pluribus aliquid est, ipse vero eodemesse aliquid, potest addi in eo quod est, vere. Illic quo est, aliquid est, et eat vere in eo quod est, etenim, id est cum de quolibet dicitur, est aliquid, ila vere id quod est ; ideoque recte dictum videtur, omnequod non potest addi, in eo quod est, significatur simplex esse suum, et id quod est unum habet. Id est,esse accidens, id quo ita esse aliquid dioitur : ut quod si quis de eo quod vere esl simplex, dicat est, etopus dicitur esse triangulum. Hic vero id cum de item dicat est aliquid, nuUus inlelligere debet, quodquolibet dicitur, est aliquid, ita quod potest addi, secunda oralione praedicaverit, de ipso aliquid proprietatein eo quod est, significatur esse substantia, aliqua diversum ab eo, quod praedicaverat inhoc estsubsistentia, id quo ita esse aliquid dicitur. Sed vel prima. Ut si vel de Patre, vel de Filio ejus, vel deipsius esse subaistentia, quod proponitur esse aliquid,utrorumqne Spiritu, dicat quis, est, ila : Pater est,ut opus est aereum ; vel illius esse subetautia, Filius est, utrorumque Spiritus est, et postea de eo-quo auctore est esse iUius, quo aliquid esse proponidemPatre, vel de eodem Filio, vel de eodem ambo-