bekijk - digitale bibliotheek voor de Nederlandse letteren

172
nec absonum fore putas, si post opus tuum sequantur versus illi mei, quos ejus
lectio et inde natus impetus mihi ex aridà et exuccâ venâ expressit, mitto tibi illos
castigatos et quibus summam adhibui manum 1) . Pictores quoties ad tabulas suas
accedunt easque attentius inspiciunt, semper aliquid invenire se putant, cui penicillum
admoveant. Addidi exemplar dirarum mearum in Anglos late tyrannos et, quo
dominari in caetera possint, in perniciem nostram conjuratos 2) ; cum quibus una
prodeunt versus nonnulli, quos nuper in epigrammata tua de navibus in litus actis 3)
et destructum culinae meae caminum scripsi 4) . Si conatus hi mei placere tibi possunt,
qui aures Batavas non habes, eris tu mihi deus, quo agitante calescunt vatum pectora
et impetum auxeris in eo,
Cui cupido velle dat, posse abnegat.
Vale. X Calend. April. (= 23 Maart) A o CIƆIƆCLIII.
5283. Aan J. Westerbaen 5)
. (K.A.)
Nimia est illa humanitas tua, vir nobilissime, et benevolentiae ad ὑπερβολὴν
excessus, quod quem destituere adolescentem patrocinio tuo noluisti, eodem viro
non comitante, videri vis adire famae periculum vix sustinere. Sustines tamen, si te
nosti, sine periculo, et hanc tibi fiduciam non plaudenti vulgo debes. Me vero si
hujusce consilij participem antehac fecisses, erant in schedis meis minus quaedam
ἀσύγϰιτα, quae tuis istis aureolis quantumvis plumbea libentius implicasses. Horum,
quando totus hodie in re maritima es, et Anglicana exemplaria mox transmittam,
siquidem recenti oculo inspecta digna videri pergant, quae accuratius dedolentur.
Id infortunij dum expectas, ecce quae percurrenti his diebus Francisci Quarlij Angli
meditationes cordatissimas brevi impetu exciderunt 6) . Agnosces virum priscae
probitatis Anglicanae, et hisce quos nunc experimur longe disparem. Scatet libellus
iste monitis tam ubique horum similibus, ut Senecae verbo eminere singula possint,
nisi quod inter paria leguntur. Interpreti, quem nosti, facile condonabis, si de optimis
ea pauca selegit, quorum forte sententia in angustijs linguae Romanae - de quibus
etiam Romae expostulatum fuit - videbatur posse non suffocari. Fateor multa
superesse, quae non attigi; assero tamen pauca de melioribus omissa, quorum aut
acumen, aut gratia satis Latinis verbis explicari posset. Utique relinquendum fuit in
quo se censores exerceant, aequiores quidem futuri illi, ni fallor, postquam experti
fuerint, quam non levis opellae sit in quamcumvis linguam vertere eam, quae de
omnibus unam conflavit et vocabulis proinde paria facit cum omni rerum numero ac
varietate. Interim tu vale, vir amplissime, et me ama. Magis hoc apposite dixerim e
vetusto epigrammate μοῦσαι ϰαὶ χὰριτες, μἐγα χαίρετε, quando qui adeunt te utrasque
quas complexus es compendio salutant. Redeunt ad te primi illi conatus tui, quos
equidem secundis curis egere nisi autori non credidissem. Meorum ubi te satietas
1) Westerbaen schreef drie lofdichten op Hofwyck (vgl. zijne Gedichten, 1657, I, blz. 401-413,
en Huygens' Gedichten, VI, blz. 307-316); één daarvan heeft den datum: 20 Julii 1652.
2) Hollands Vloeck aen het Parlementsche Engeland (vgl. Gedichten, 1657, I, blz. 312); het vers
kwam afzonderlijk uit.
3) De Fortunata clades.
4) Vgl. Westerbaen's Gedichten, 1657, I, blz. 310; II, blz. 238 - beide verzen zijn in het Hs.
gedateerd: 15 Febr. 1653 - en I, blz. 413.
5) Uitgegeven door J.A. Worp, t.a.p., blz. 238. - Zie No. 5282.
6) Huygens had uit een werkje van den Engelschman Francis Quarles (1592-1644), een dichter
en hoveling, eenige fragmenten in Latijnsche verzen vertaald (vgl. Gedichten, V, blz. 3-15,
19-23). Zij waren in Januari geschreven.
Constantijn Huygens, Briefwisseling. Deel 5: 1649-1663