"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

lycea onder zijn toezicht" had, "steeds in de gelegenheid" moest zijn "de
resultaten van het onderwijs aan beide soorten van school met elkaar te verge-
lijken, en er zoo toe kunnen meewerken, dat het onderwijs, vooral dat in de
klassieke talen, aan de lycea op gelijk peil blijft als aan de gymnasia". Omdat
er echter gevreesd werd, dat er een inspecteur zou worden benoemd voor de
lycea - hetgeen in 1931 metterdaad met de aanstelling van J. van Andel
plaatsvond - schreef de "Vereniging van Rectoren en Conrectoren in Neder-
land" minister van onderwijs Terpstra: "Zou hij alleen lycea onder zijn toezicht
hebben, dan ontbreekt hem de maatstaf, waarnaar hij zich schier dagelijks zal
te richten hebben, en dan zou de kans niet denkbeeldig zijn, dat een diver-
gentie ontstond, in nadeeligen zin voor het onderwijs aan de lycea" (AOeWa
1161, 3 november 1930, 14887 VHMO) en vooral aan de klassieke opleiding,
bedoelde de "Vereniging van Rectoren en Conrectoren in Nederland" te zeg-
gen. Ook dit pleidooi mocht niet baten. In 1933 achtte de minister van onder-
wijs het vertrek van twee inspecteurs van het middelbaar onderwijs een
geschikte gelegenheid "de regionale inspectie voor het voorgezet onderwijs"
in te voeren. Hij wees in zijn brief van 16 november 1933 op "de bezuiniging,
die uit het minder en minder ver reizen kan voortvloeien". Tevens zouden de
verblijfkosten in de vorm van hotelkosten er door dalen. Vervolgens merkte de
minister van onderwijs op, dat "alles beter en vlugger geschiedt als een man
een geheel district beschouwt". Een inspectie door "drie of vier inspecteurs"
(AOeWa 1161, 16 november 1933), waarbij vooral gedacht werd aan lycea
die zowel bezocht konden worden door een inspecteur van het gymnasiaal
onderwijs als door een inspecteur van het middelbaar onderwijs en een inspec-
teur van het handelsonderwijs, wees de minister van de hand.
Met ingang van 1934 werden de "scholen voor middelbaar en voorbe-
reidend hooger onderwijs in zeven districten" verdeeld, waarbij elk district een
inspecteur van middelbaar en voorbereidend hoger onderwijs had. leder "van
de zeven inspecteurs" werd "met het toezicht op alle scholen in een dezer dis-
tricten" (AOeWa 1161, 1 december 1933, 15976 VHMO) belast. Om zijn
beslissing kracht bij te zetten, stipuleerde de minister - het was ditmaal H.P.
Marchant - dat "effectief toezicht op de docenten" "het belangrijkste deel van
de taak der inspecteurs" was. Het zou "van groote waarde zijn, als een
bepaalde leerkracht, die aan verschillende scholen verbonden is, regelmatig
door denzelfden inspecteur wordt waargenomen in de verschillende milieus,
514