"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

van de deugdelijksheidseisen, "een eigen perspectief op de kwaliteit van het
onderwijs" (RPTx, 5) ontwikkeld. Op verzoek van de Raad van State van 25
april 2001 - en in navolging van de nota Varieteit en Waarborg" - bracht
minister Hermans onderscheid aan tussen beide vormen van eisen (Bruggen
e.a. 2000, 28 e.v.). Het rijksschooltoezicht had in het vervolg van doen met
deugdelijkheidseisen die gecontroleerd werden in het kader van nalevingstoe-
zicht, en met kwaliteitseisen die met kwaliteitstoezicht (HTK 2000/2001,
27783, 3, 33 e.v.) op hun merites beoordeeld zouden worden. Het ging in het
laatste geval, blijkens een bijlage van het voorstel wot, om opbrengsten van
het onderwijs en inrichting van het onderwijsleerproces voor primair en voort-
gezet onderwijs (HTK 2000/2001, 27783, 1-2, 14). Deugdelijkheidseisen heb-
ben betrekking op "onderwijskundig beleid", "personeelsbeleid" en "beleid
met betrekking tot de bewaking en de verbetering van de kwaliteit van het
onderwijs" (Bruggen 200, 17).
In het jaar 2000 werd een reorganisatie van de onderwijsinspectie aan-
gekondigd. Plaatsvervangend inspecteur-generaal Huisman rechtvaardigde de
komende veranderingen met de opmerking dat maatschappelijke factoren de
inspectie dwongen tot wijziging van haar structuur. Het rijksschooltoezicht kon
zelf niet meer uitmaken "wat de inspectie doet en hoe zij te werk gaat"
(ARIKR, Hoofdkeuzes reorganisatie, 22 juni 2000, 3). In 2003 moest er weer
een wijziging - na veranderingen in 1974 en in 1986 - zijn gerealiseerd. Het
was een verandering die onder sociaal-politieke druk tot stand kwam. "Burgers
richten zich tot ons", deelde plaatsvervangend inspecteur-generaal Huisman
zijn inspecteurs mee, "gemeentebesturen willen van ons antwoorden op
gerichte vragen, de media weten ons meer en meer te vinden". Om de "vra-
gen uit de politiek of het onderwijsveld" (ARIKR, In de Tijd, Berichten van de
organisatie, 22 juni 2000, 1) - maar ook uit de samenleving - te kunnen beant-
woorden, moest een andere structuur van de inspectie geconcipieerd worden.
Het zou een derde reorganisatie zijn. In een periode van ruim dertig jaar dien-
de het rijksschooltoezicht voor de derde maal zijn structuur te wijzigen.
De derde reorganisatie was gericht op de doorbreking van het
zogenoemde sectormodel. De sectorale uitbreidingen vanaf de tweede helft
van de negentiende eeuw - tot veertien sectoren in 1986 - zouden via integra-
ties van sectoren - tot vier sectoren in 1996 - in 2003 ongedaan gemaakt wor-
den. Het rijksschooltoezicht diende dan te bestaan uit twee eenheden, te
818