"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

uitengewoon onderwijs voorbij is gegaan" (APZH 17086). Ook bij het onder-
wijzende personeel van het lo verliep het opstellen van een leerplan verre van
probleemloos. Inspecteur Hobma sprak in 1979 van "een bron van voortduren-
de zorg" (AOeWd 117.23.37.114). Zijn collega P.W. Molenaar signaleerde in
1982 zelfs "matheid ten opzichte van de schoolwerkplanontwikkeling". Volgens
inspecteur C. Kohlenberg boden de onderwijsgevenden in het leerplan en
schoolwerkplan "uitvoerige beschouwingen" aan met "allerlei filosofieen, hele
leergangen, methodes" en "stencils van cursussen", maar een schoolwerkplan
als een "beschrijving van de eigen schoolwerkelijkheid" (AHKL 24, 1983, 9) ont-
brak. Inspecteur Hobma vond dat onaanvaardbaar. Er moest "op worden toege-
zien", dat het schoolwerkplan "overeenkomstig de realiteit is" (AOeWd
117.23.37.114), schreef hij in zijn verslag over het jaar 1979. Hij prees zich in dit
verband gelukkig dat een van de medewerkers van de schooladviesdienst bereid
was - samen met hem - een conceptraamleerplan op te stellen. Ook in de
inspectie Oosterhout bleek bij het onderwijzende personeel van het lo de neiging
te bestaan bij het opstellen van het schoolwerkplan de hulp in te roepen van de
systeembegeleider van een regionale schooladviesdienst. Deze assistentie van
een medewerker van deze schooladviesdienst bood hier echter geen soelaas.
Inspecteur Molenaar deed de ervaring op, dat bedoelde medewerker niet in
staat was met het onderwijzende personeel een schoolwerkplan op te stellen. De
hulp van een dergelijke dienst leidde tot "teleurstelling" (AHKL 11, 1982, 9),
noteerde inspecteur Kohlenberg schrijvend over het opstellen van een school-
werkplan met assistentie van een medewerker van de schoolbegeleidingsdienst
in zijn inspectiegebied. Inspecteur Molenaar vreesde in 1982 overigens "dat het
lot van het schoolwerkplan dat van het oude leerplan wordt: het verdwijnt in de
kast, waar het gedurende een aantal jaren blijft staan, om het er slechts eens in
de twee jaren uit te halen teneinde het de inspecteur toe te sturen" (AHKL 11,
1982, 8 e.v.). De vrees van inspecteur Molenaar was in 1977 al gesignaleerd
door inspecteur E. Burger die berichtte dat de "belangstelling onder onder-
wijsgevenden voor het leerplan" niet groot bleek; een "deel der leerkrachten
nam het voor kennisgeving aan en stopte het vervolgens in de kast. Een ander
deel zette het tussen de andere boeken. Verder zijn er leerkrachten, die het leer-
plan doornamen en het al of niet zuchtend terzijde legden met de vraag "Wat
doe ik ermee"" (APZH 16990, 25 februari 1977, 7).
Nieuw waren deze opmerkingen niet. In 1938 berichtte inspecteur P.
661