"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

de verrichte evaluaties aanspoorde tot "zelfontwikkelig en kwaliteitszorg". Bij
de intensivering van de werkzaamheden van de inspectie, zoals die sedert de
jaren tachtig door de inspectieleiding geentameerd werd (AOeWd
117.24.08.146, 6 april 1982, 2 e.v.), ging het om het bevorderen van het
onderwijs door middel van aanwijzing van die aspecten van het onderwijs-
leerproces die voor verandering en verbetering in aanmerking kwamen en
daarvoor ook vatbaar leken. De inspectie attendeerde de scholen op "gecon-
stateerde zwakke en sterke kanten" (RPTr 1990, 36), zij verstrekte de
onderwijsinstellingen informatie over mogelijke wijzigingen en zij verwees de
scholen naar instanties, zoals de pedagogische centra en de andere onder-
wijskundig-didactische diensten, die behulpzaam konden zijn bij het ver-
anderingsproces en de verbeteringsmogelijkheden. Plaatsvervangend inspec-
teur-generaal Liket had zich al eerder in een uiteenzetting op 30 maart 1982
uitgesproken voor een niet-belanghebbende status van het rijksschooltoezicht
op basis waarvan de inspectie aan scholen adviezen kon verstrekken (AOeWd
117.24.08.146, 6 april 1982,4).
Hoewel de controlerende, evaluerende, stimulerende en rapporterende
taken van het rijksschooltoezicht in het laatste kwart van de twintigste eeuw
een andere betekenis hadden dan in de eerste helft van genoemde eeuw, ble-
ven ze in wettelijke formuleringen gehandhaafd. De veldwerkers bleken tijdens
een in 1989 en 1990 gehouden intern overleg over het Beleidsplan van 1990
ook aan de vier taken te willen vasthouden (ARIKU, Concept hoofdstukken 1
en 2 beleidsplan, 15 november 1989, 13). De vier taken "behoren opgevat te
worden als aspecten van de totale taak" (ARIKU, Kort verslag van de im-
pressies opgedaan tijdens de response-conferentie concept-beleidsplan
op 24 november 1989, 1), noteerde inspecteur W.L. Lutgendorff in een
conferentieverslag. Inspecteur F.A. Hermann meende - hij sprak narnens een
werkgroep op de conferentie over een beleidsplan - dat de "onderlinge
samenhang tussen de inspectietaken" "niet veronachtzaamd" kon worden;
"er is sprake", zo meldde inspecteur Hormann, "van een nevenschikking" tus-
sen de controletaak, de evaluatietaak, de stimuleringstaak en de rapportage-
taak en geen "onderschikking van taken". De conferentiedeelnemers wisten
zich gesteund door minister van onderwijs Deetman, die in 1984 aan de leden
van de Tweede Kamer had bericht dat "een duidelijke scheiding van de vier
hoofdtaken van de inspectie" - controleren, evalueren, stimuleren en rapporte-
653