"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

ook de beschaafde voordracht" (OV 1959, 111 e.v.). Naast stillezen zou hard-
op lezen gehandhaafd moeten worden. Ook aan deze wens werd tegemoet
gekomen. De betekenis van stillezen was reeds in 1937 gerelativeerd.
Inspecteur G.Chr.Dun berichtte dat stillezen hem niet aanstond. "Wij hebben
het aangetroffen", zo deelde hij in 1937 mee, "dat een gehele klas bezig was
met het voor zichzelf lezen van een boek uit de schoolbibliotheek. De onder-
wijzer zat rustig te corrigeren, want het was stil-lezen" (OV 1937, 333). Dat
kan niet de bedoeling van stillezen zijn, meende hij. Deze vorm van lezen was
anders dan het lezen van een schoolbibliotheekboek. "Stillezen zonder contro-
le", merkte hoofdinspecteur B.J.A. Stoopman in 1959 op, "schiet zijn doel
voorbij" (OV 1959, 182). De onderwijsgevenden konden daarvan op de hoog-
te zijn, veronderstelde onderwijsinspecteur Tj. Sterringa in 1937. Stillezen
werd, naar het oordeel van inspecteur Sterringa, al geruime tijd geoefend met
de methode "De moedertaal" uit 1904 van H. de Raaf en J.G. Zijlstra, waarbij
leerlingen vragen bij leeslesjes moesten beantwoorden (1904, 10 e.v.):
Als de winter voorbij is
Als de winter voorbij is,
En de lente begint,
Dan blauwt weer de hemel
En luwt de wind.
'k Zie de weide zich tooien
Met groen en met gee/,
'k Hoor de vogeltjes zingen
Uit voile keel.
'k Zie den kerseboom prijken
Met een sneeuwwit gewaad,
En het bijtje zie 'k vliegen
Op 't bloeiende zaad.
't Begint al te herleven,
Nu de Winter verdween;
Er is overal blijdschap,
Wij I de Lente verscheen.
575