"Een speurtocht naar samenhang" - Onderwijserfgoed

De toekomstige structuur had wederom niet ieders instemming. Zoals bij
de voorgaande wijzigingen waren er inspecteurs die onder meer via hun lid-
maatschap van de Vereniging van Rijksinspecteurs van het Onderwijs(VRO)
lieten weten dat er bij hen zorg bestond "over de zichtbaarheid van de inspec-
teur(s) op lokaal niveau". Elke school zou, naar de mening van het bestuur van
het VRO een "vast aanspreekpunt" moeten hebben in de vorm van een
"contactinspecteur". Het bestuur van de VRO achtte het "ongewenst dat van-
uit de kennis- en toezichtseenheden verschillende mensen de contacten met
de school onderhouden". De "continuTteit in de relatie inspectie-school en
haar omgeving (ouders, lokaal bestuur etc.) lijkt in de voorstellen", aldus
berichtte het bestuur van de vereniging van inspecteurs, teveel opgeofferd te
worden aan de wens tot een gemeleerde toezichtseenheid. Het bestuur van de
VRO was zich ervan bewust dat standaardisatie van de inspectorale werkwij-
zen, zoals in het pat tot uitdrukking kwam, "tot op zekere hoogte noodzake-
lijk" was, maar deze standaardisatie was inmiddels te "ver doorgevoerd en
doet onvoldoende recht aan de varieteit van scholen. Er is sprake", zo luidde
het oordeel van het bestuur, "van een spanningsveld tussen een centraal toet-
singskader en de varieteit tussen scholen, die onder meer gebaseerd is op een
steeds grotere autonomie van de scholen in de richting van hun onderwijs".
Een school voor bav diende evenwel - bij wijze van voorbeeld - door een
andere inspectiesector gecontroleerd, geevalueerd en gestimuleerd te worden
dan een school voor mbo. Zij behoefden - elke schoolsoort afzonderlijk - een
eigen inspectie, een eigen benaderingswijze en eigen toetsinstrumenten.
In het bijzonder het loslaten van het sectorgebonden toezicht ondervond
veel verzet. Uit een "telefonische enquete bleek dat ongeveer 70% van onze
leden kritisch is", aldus meldde de VRO, "over het zonder meer loslaten van
de sectoren" (ARIKR VRO, reactie van de VRO op de reorganisatievoorstellen,
december 2000, 1 e.v.). Naar de mening van de onderwijsinspecteur-leden
was het onderwijs over sectoren verdeeld en daarin diende geen verandering
te komen. De specifieke kennis van de afzonderlijke sectoren, waarover het
rijksschooltoezicht beschikte, mocht niet verloren gaan. Met deze kritische
opmerkingen werd tevens de vraag opgeroepen of de inspectie met de voor-
gestelde verandering van de structuur van het rijksschooltoezicht wel op de
goede weg was.
824
Het lag niet in de lijn van de verwachtingen dat de conserverende benade-