ARCHEION

106
JERZY GAUL
wych przed zagrożeniami, takimi jak: ogień, wilgoć itp., łatwiejszy dostęp użytkowników
do archiwaliów, zmniejszenie kosztów obsługi 33 .
Przełomowym okazał się rok 1980, w którym rząd federalny zdecydował się
przyjąć plan budowy Austriackiego Archiwum Państwowego. W latach 1982–
1986 w dzielnicy Wien-Erdberg przy ulicy Nottendorfer Gasse 2–4 wzniesiono
dla Austriackiego Archiwum Państwowego budynek (zob. poniżej) oddany do
użytku w 1988 r. (akta przenoszono do 1993 r.), w którym znajdują się: dyrekcja
generalna, pracownie konserwatorskie, biblioteka centralna i oddziały archiwalne
(Ogólne Archiwum Administracji, Archiwum Republiki, Archiwum Wojny,
Archiwum Finansów i Kamery Dworskiej). W ten sposób po raz pierwszy w historii
Austriackiego Archiwum Państwowego zostały połączone wszystkie jego
archiwa częściowe 34 .
Budynek Austriackiego Archiwum Państwowego w Wiedniu przy ulicy Nottendorfer
Gasse 2–4 (źródło: )
Nadal użytkowane są, podlegające ochronie konserwatorskiej, budynki
wzniesione w czasach monarchii habsburskiej specjalnie do celów archiwalnych
przy Johanesggasse (Archiwum Kamery Dworskiej) i przy Minoritenplatz (od
1902 r. mieści się w nim siedziba Archiwum Domu-, Dworu i Państwa) 35 .
33
K. Peball, Der Neubau, s. 143.
34
Das Österreichische Staatsarchiv, s. 19–32; L. Mikoletzky, Das Österreichische Staatsarchiv,
s. 420–421.
35
E. Springer, M. Wehdorn, Zur Baugeschichte des Haus-, Hof- und Staatsarchivs [w:] Das
Haus-, Hof- und Staatsarchiv, s. 42–55; M. Wehdorn, M. Wistawel, Zur Revitaalisierung [w:] Das
Haus-, Hof- und Staatsarchiv, s. 63–77.