ARCHEION

292 ALICJA KULECKA
w kontaktach z wieloma środowiskami. Na terytorium, którym było zainteresowane
archiwum wileńskie, powstało archiwum w Grodnie. Te dwie placówki
były zobowiązane troszczyć się o dziedzictwo archiwalne północno-wschodnich
terytoriów Rzeczypospolitej.
Okupacyjne władze sowieckie przekazały Archiwum Państwowe w Wilnie
Republice Litwy. Aktualnie nosi ono nazwę Litewskie Państwowe Archiwum
Historyczne (Lietuvos Valstybės Istorijos Archyvas).
Po raz pierwszy stan Archiwum Państwowego w Wilnie został opisany w odpowiedzi
na kwestionariusz rozesłany przez Wydział Archiwów Państwowych 42 .
Zaprezentowane w nim zostały pomieszczenia, personel, zasób i istniejące pomoce
archiwalne. Odpowiedź na ankietę zawierała dane o zasobie z 1926 r.,
a więc już po zwróceniu akt archiwum lubelskiemu. Protokolarnie akta te zostały
przejęte 14 lipca 1923 r. 43 Przy okazji tego zwrotu, po kilku latach, okazało się,
że część akt omyłkowo została przekazana do Lublina. Dotyczyło to m.in. ksiąg
brańskich, które pochodziły z zasobu Archiwum Głównego Akt Dawnych
w Warszawie. Pomyłka ta została odkryta dopiero w 1927 r. 44
Siedziba archiwum
W 1926 r. zasób archiwum był rozmieszczony w czterech miejscach (przy
ulicach: Uniwersyteckiej 5, Uniwersyteckiej 7, Trockiej 12 — gmach byłego
kościoła Franciszkanów, Ostrobramskiej 9). Pierwszy z lokali mieścił się na
drugim piętrze gmachu uniwersyteckiego, odziedziczonego po Akademii Wileńskiej.
Składał się z 17 sal i pokojów, przedpokoju i dwóch korytarzy. Podłogi
w tych pomieszczeniach były drewniane. Lokal ten nie spełniał wymagań
bezpieczeństwa. Był bowiem wyposażony tylko w jedno wejście. Pięć spośród
17 sal było przeznaczonych na pracownię i kancelarię archiwum. Jedna była pokojem
woźnych. W pozostałych 11 znajdowały się magazyny archiwalne 45 .
Druga lokalizacja znajdowała się także w kompleksie gmachów uniwersyteckich.
Pomieszczenia znajdowały się na pierwszym piętrze gmachu w dziedzińcu.
Sąsiadowały z nim seminaria i mieszkania personelu Uniwersytetu Stefana
Batorego. Schody i podłogi były drewniane. W magazynach przechowywano
akta dawnego uniwersytetu i kuratora wileńskiego 46 .
Pomieszczenia na ulicy Uniwersyteckiej zostały odziedziczone po Archiwum
Akt Dawnych. Zostało ono w nich zlokalizowane ok. 1875 r. Wówczas uniwer-
42
Ibidem, k. 51–60, w formie skróconej odpowiedź została opublikowana w „Archeionie”
(Archiwum Państwowe w Wilnie w latach 1919–1926, „Archeion” 1928, t. 4, s. 161–172).
43
LCVA, f. 286, APWil., Ap. 1, sygn. 11, k. 66, 67–70 (tu spisy zwróconych akt).
44
Ibidem, k. 167–168.
45
LCVA, f. 286, APWil., Ap. 1, sygn. 5, „Odpowiedź na kwestionariusz”. k. 51 r.
46
Ibidem.