ARCHEION

KRONIKA
715
densvertrag von Raciążek 1404 im Lichte seines Entstehungsprozesses), Marek
Radoch (Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie) scharakteryzował okoliczności,
w jakich doszło w czerwcu 1409 r. w Elblągu do rozmów wielkiego
mistrza Ulryka von Jungingen z posłami króla polskiego Władysława Jagiełły.
Dalsze dwa wystąpienia poświęcone były omówieniu środowiska dyplomatów
króla Władysława Jagiełły. Dariusz Wróbel (Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
w Lublinie) przedstawił uwagi o negocjatorach traktatów pokojowych z zakonem
krzyżackim w czasach Władysława Jagiełły, a Sobiesław Szybkowski
(Uniwersytet Gdański) nakreślił portret grupowy dyplomatów reprezentujących
króla Władysława Jagiełłę, zaangażowanych w sprawy pruskie, którzy wywodzili
się z szeroko rozumianej Wielkopolski (także z województw sieradzkiego
i łęczyckiego, Kujaw i ziemi dobrzyńskiej).
Zawartemu w 1422 r. traktatowi pokojowemu w Mełnie poświęcił swoje wystąpienie
Andreas Ruther z Uniwersytetu w Bochum („Ein bisschen Frieden”. Vorformen,
Abstufungen und Übergänge des Friedens von Melnosee 1422). Omówił
on cały proces rozmów dyplomatycznych, w wyniku których powstawały najpierw
formy wstępne, a następnie formy przejściowe traktatu. Jego treść zmieniała się aż
do chwili ustalenia, za obopólną zgodą, ostatecznych zapisów traktatowych. Nieco
inne podejście do problematyki traktatowej zaprezentował Ralf Päsler (Uniwersytet
w Marburgu), który na podstawie kronik pruskich scharakteryzował wyobrażenia
zakonu krzyżackiego o wojnie i pokoju (Vorstellungen von Krieg und Frieden
des Deutschen Ordens in seinen Chroniken des Preussenlandes). W podobnym
nurcie pozostawało wystąpienie Loica Cholleta (Uniwersytet w Neuchâtel), który
na podstawie tekstów traktatów pokojowych oraz postanowień soboru powszechnego
w Konstancji (1414–1418) przedstawił pozycję prawną Żmudzinów i ludów
pogańskich (Vom Friedenverträgen bis zum Konzil im Konstanz: Schemaiten und
die rechtliche Stellung von Heidnischen Völkern).
Następny blok tematyczny dotyczył stosunków polsko-krzyżackich w końcowej
fazie istnienia państwa zakonnego w Prusach, której ramy chronologiczne
wyznaczają drugi pokój toruński (1466) z jednej strony i traktat krakowski
(1525) z drugiej. Spraw tych dotyczyło wystąpienie Adama Szwedy (Uniwersytet
Mikołaja Kopernika w Toruniu) pt. „Princeps et consiliarius Regni Poloniae,
czyli dyplomacja z lennikiem. Król i wielki mistrz w latach 1466–1501”. Problematykę
tę kontynuował Gregor Metzig (Uniwersytet w Berlinie), który przedstawił
kwestię pruską w habsbursko-jagiellońskim układzie zawartym na zjeździe
wiedeńskim w 1515 r., pytając czy ówczesne ustalenia oznaczały poddanie się
zakonu krzyżackiego Polsce (Preisgabe des Deutschen Ordens gegenüber Polen?
— Die preußische Frage in den habsburgisch-jagiellonischen Verträgen
von 1515). Tę część obrad zamknęło wystąpienie Jacka Wijaczki (Uniwersytet
Mikołaja Kopernika w Toruniu), który przybliżył postanowienia traktatu krakowskiego
z 1525 r. w kontekście pytania, czy był to sukces polski, czy też pruski?
Odpowiadając na to pytanie — od dziesięcioleci dzielące polskich history-