ARCHEION

WSPOMNIENIA POŚMIERTNE
753
w Poznaniu. Temu ostatniemu problemowi poświęciła szczególnie wiele czasu
— była w tym wybitną specjalistką. Dzięki jej wiedzy udało się ustalić zawiłe
niejednokrotnie dzieje części zasobu archiwalnego. W jej dorobku naukowym
były także publikacje źródłoznawcze. Opracowała informator o materiałach do
dziejów kultury w archiwach wielkopolskich, współuczestniczyła w przygotowaniu
wyboru źródeł do dziejów powstań styczniowego i listopadowego. Brała
udział w ogólnopolskich kwerendach dotyczących dziejów wsi oraz historii ruchu
robotniczego.
Jej wiedza wykorzystywana była przez Naczelną Dyrekcję Archiwów Państwowych
(NDAP). Była członkiem Centralnej Komisji Metodycznej i konsultantem
w sprawach opracowania akt miejskich, pruskich i okresu międzywojennego.
Ponadto, jako członek zespołu badawczego „Informatyka i Archiwa”,
kierowanego przez profesora S. Nawrockiego, uczestniczyła w badaniach potrzeb
użytkowników archiwów. Do zadań zespołu należało także przygotowanie
propozycji metod rozpoznawania potrzeb informacyjnych użytkowników oraz
przeprowadzenie związanych z tym badań terminologicznych. Jako członek zespołów
kontrolnych uczestniczyła w pracach zespołów i komisji powołanych
przez NDAP do oceny funkcjonowania podległych jej archiwów państwowych.
Wielokrotnie była delegowana za granicę. Przebywała w archiwach Włoch
(1976), Belgii (1981), Hiszpanii (1984) oraz w placówkach archiwalnych NRD
(1979, 1981, 1983). Irena Radtke przez wiele lat kierowała także komisją metodyczną
Archiwum Państwowego w Poznaniu.
Niepodważalne kwalifikacje I. Radtke były podstawą do zatrudnienia jej na
Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu (1976). Po utworzeniu specjalności
archiwistycznej na studiach historycznych zaproponowano jej pracę
w charakterze docenta kontraktowego w wymiarze połowy etatu w Zakładzie
Archiwistyki. Pracowała tam w latach 1976–1988. Prof. Franciszek Paprocki,
pierwszy kierownik Zakładu Archiwistyki, zauważał, że jest „najwłaściwszą
osobą” do prowadzenia zajęć dydaktycznych z adeptami archiwistyki. Podkreślał
także, że doc. I. Radtke „od 24 lat pracuje w tutejszym archiwum państwowym,
ciesząc się wysokim uznaniem władz archiwalnych i archiwistów, jako
wybijający się w służbie archiwalnej pracownik naukowy. [...] Jak mi wiadomo,
już przed dwoma laty miała p. Radtke propozycję przejścia do UMK w Toruniu
jako docent tamtejszego Studium Archiwalnego, jak również propozycje przejścia
do NDAP w Warszawie jako Kierownik Działu Metodycznego Biura Prac
Naukowych, co potwierdza jej wysokie kwalifikacje w zakresie archiwistyki.
[…] W moim przekonaniu ścisła współpraca dydaktyczna z praktykującym,
naukowo należycie przygotowanym archiwistą, nada specjalizacji archiwalnej
właściwą rangę”. Przez wiele lat doc. I. Radtke należała do filarów poznańskich
studiów archiwistycznych. Prowadziła tutaj wykłady i konwersatoria z rozwoju
form kancelaryjnych i współczesnej dokumentacji archiwalnej oraz z metodyki
opracowania zasobu archiwalnego. Jej seminarium magisterskie ukończyło