ARCHEION

ELITA UMYSŁOWA W KANCELARII I NA DWORZE KSIĄŻĄT MAZOWIECKICH…
413
a także kanonikiem płockim, warszawskim i łowickim 58 . Otrzymał też w użytkowanie,
od biskupa i kapituły płockiej, rodzinną wieś Chodkowo w ziemi wyszogrodzkiej
59 , gdzie wykupił w latach 1476–1478 wójtostwo 60 . Został również
prepozytem kolegiaty św. Michała w Płocku, należącej do patronatu książąt mazowieckich.
W 1479 r. nabył od Marcinka z Dąbrowy zw. Rosołek, mieszczanina
pułtuskiego, dom w Płocku, naprzeciwko kolegiaty św. Michała 61 . Ukoronowaniem
jego kariery duchownej był wybór na biskupstwo płockie, po śmierci Kazimierza
III, księcia mazowieckiego, zmarłego 9 czerwca 1480 r. 62 Chodkowski
został wybrany biskupem płockim 15 grudnia 1480 r. 63 Godność biskupa
płockiego zawdzięczał nie tylko zdolnościom i talentom organizacyjnym, ale
w pewnym stopniu swemu wychowankowi Januszowi II, księciu sprawującemu
władzę w dzielnicy płockiej. Konsekracji udzielił mu 24 kwietnia 1481 r.,
w Oporowie, Jędrzej Oporowski, biskup przemyski. Będąc biskupem płockim,
zwołał trzy synody (1485, 1488/1489, 1491) 64 , dbał też o inne potrzeby diecezji.
Zawarł ugodę z księciem Januszem II w sprawie uregulowania dziesięcin. Polecił
sporządzenie kopii zwodu prawa prowincjonalnego arcybiskupa Mikołaja Trąby
oraz statutów diecezjalnych biskupa Jakuba z Kurdwanowa. Był fundatorem
kaplicy św. Piotra w płockiej katedrze z kolegium siedmiu mansjonarzy, szpitala
św. Ducha w Pułtusku i innych dzieł sakralnych i charytatywnych. Interesujące,
że będąc już biskupem płockim, używał na niektórych dokumentach tytułu kanclerza
Mazowsza. Zachowały się dyplomy z intytulacją biskupa Chodkowskiego
w brzmieniu: nos Petrus Dei gracia episcopus Plocensis, Mazouie cancellarius
65 . Według dotychczasowej wiedzy zmarł po 9 sierpnia 1497 r. Można jednak
ustalić dokładną datą jego zgonu. W zachowanej w Liber mortuorum kanoników
regularnych w Czerwińsku zapisce obituarnej podano, że zgon Piotra Chodkowskiego
nastąpił 14 sierpnia 66 . Z przekazu Wawrzyńca z Wszerecza (kontynuatora
Długoszowego Katalogu biskupów płockich) wynika, że zmarł on w Wyszkowie
zob. też: J. Nowacki, Dzieje archidiecezji poznańskiej, t. 2, Poznań 1964, s. 506–507; K. Pacuski,
Możnowładztwo i rycerstwo ziemi gostynińskiej w XIV i XV w., Warszawa 2009, s. 369–370.
58
J. Wieteska, Katalog prałatów i kanoników prymasowskiej kapituły łowickiej od 1433 do
1970 r., Warszawa 1971, s. 32.
59
SHGZW, s. 9.
60
AD Płock, AE 10, k. 162, 178.
61
ZDLmP, t. 1, nr 208.
62
J. Grabowski, Dynastia Piastów mazowieckich, s. 487–488.
63
J. Nowowiejski, Płock, s. 52; T. Żebrowski, Zarys diecezji, s. 55.
64
Na temat synodów biskupa Piotra Chodkowskiego zob.: J. Sawicki, Concilia Poloniae. Źródła
i studia krytyczne. VI. Synody diecezji płockiej i ich statuty, Warszawa 1952, s. 67–70.
65
Kodeks dyplomatyczny Księstwa Mazowieckiego (cyt. dalej KDMaz.), wyd. J.T. Lubomirski,
Warszawa 1863, nr 253.
66
Czerwińsk, Muzeum Parafialne i Misyjne Salezjanów, Liber mortuorum, s. 281: Petri episcopi
Plocensis; wg B. Paprockiego, Herby rycerstwa Polskiego, Kraków 1584, s. 368, biskup zmarł w Wyszkowie
w 1497 r.