ARCHEION

PRZEGLĄD CZASOPISM
649
państwa, w których jest ona ograniczona, ale które mogą ewoluować w kierunku
takiego właśnie modelu ustrojowego. Każdy tekst powstał na bazie doświadczeń
jednego kraju. Autorzy omówili występujące w nich modele zarządzania dokumentacją.
Większość prezentowanych modeli jako podstawę działalności archiwalnej
i zarządzania dokumentacją przyjmowała ideę transparentności działalności
państwa. Konsekwencją takiego założenia stało się przyjęcie takich modeli
struktur administracyjnych, które będą umożliwiać jej realizację. Rozważaniami
objęte zostały nie tylko instytucje państwowe i samorządowe, ale także prywatne.
W tej różnorodności uwagę zwracają trzy teksty.
W wielu krajach świata problematyka zarządzania dokumentacją staje się
częścią programów adresowanych do grup zawodowych. Alice Grippon i Chloé
Moser w artykule Mes archives et moi ou comment une association peut aider
les acrhivistes à sensibilise les fonctionaires omówiły zagadnienie edukacji
funkcjonariuszy publicznych w dziedzinie kultury archiwalnej. Autorki wykorzystały
do tego celu doświadczenia Francji, kraju o tradycjach demokratycznych,
silnym przywiązaniu do idei transparentności poczynań władzy. Główna
idea programu sprowadza się do uczynienia archiwaliów bliskimi mentalności
urzędniczej oraz kształtowania myślenia o nich jako o czymś, co jest istotne dla
każdego człowieka. Rozważania koncentrują się wokół metod swoistego „oswajania”
problematyki archiwalnej w tej grupie zawodowej decydującej o standardach
działania administracji publicznej, zwłaszcza języka tak prowadzonej edukacji,
sięgającego do sfery indywidualnej i domowej.
Fatum Ngom w tekście Gestion des archives courants et intermédiaires:
l’exemple du ministère de l’Economie et des Finances de Sénégal wskazał, że
na organizację archiwów bieżących i zasady postępowania z nimi zasadniczy
wpływ wywiera „wola polityczna”, a zatem decyzje podejmowane w gronie elit
władzy.
Vladimir Kozlov w artykule Rossijskije archivy na służbie obszczestva zaprezentował
ewolucję rosyjskiej sieci archiwalnej od 1980 r. do czasów współczesnych.
Wskazał na rosnące zainteresowanie społeczne archiwaliami. Ten referat
archiwisty rosyjskiego ukazać miał proces przechodzenia archiwów Rosji
od modelu archiwum zamkniętego do otwartego.
Opublikowane teksty wskazują na różnorodność czynników kształtujących
modele zarządzania dokumentacją bieżącą. Znaczącą rolę pełnią wśród nich rozwiązania
ustrojowe i sposoby uprawiania polityki.
Dwa numery czasopisma (1, 2; 2009), wydane przez Międzynarodową
Radę Archiwów, zostały poświęcone dwom różnym typom archiwów i rodzajów
archiwaliów. Pierwszy, archiwom architektury (Architectural Records/Archives
d’architecture), drugi sportu (Sports Archives/Archives du sport).
We wprowadzeniu do numeru pierwszego Maria Luisa Conde i João Vieira
wskazali na wiele powodów gromadzenia dziedzictwa sztuki budowania. Archi-