ARCHEION

672 PRZEGLĄD CZASOPISM
tych problemów badawczych oraz projektów mieszczących się w działalności
GLAM (galery, library, archive, museum). Projekt utworzony został na wiosnę
2012 r. (jego wyniki znaleźć można pod adresem: http:// http://no.wikipedia.org/
wiki/Wikipedia:Underprosjekter/GLAM).
W numerze zwraca uwagę krótka nota Marii Nordström Jarnryd, która relacjonuje
obrady konferencji szwedzkich archiwistów zakładowych z października
2012 r. Istotnym ich punktem było m.in. omawianie doświadczeń z wdrażania
archiwizacji uniwersyteckich systemów informatycznych.
Dla historyków ważna jest relacja duńskich archiwistów (Nis B. Maibom
i Katrine Tovgaard-Olsen) na temat zakończenia prac nad elektronicznym
atlasem historyczno-administracyjnym Danii sięgającym roku 1660, czyli roku
wprowadzenia rządów absolutnych. Atlas ukazuje zarówno przemiany granic
administracyjnych, jak i urzędów duńskich w ostatnich 350 latach, obejmuje
również obszar południowej Jutlandii w latach 1864–1920, kiedy teren ten pozostawał
pod administracją pruską (atlas dostępny jest pod adresem: www.DigDag.dk).
W dziale recenzji zwraca uwagę omówienie archiwów tzw. Starej Finlandii
(Gamla Finland), czyli regionów południowo-wschodnich, które po układach
z 1721 i 1743 r. przypadły Rosji i nazwane zostały gubernią Wyborga, a zostały
ponownie złączone z Wielkim Księstwem Finlandii w roku 1812. Książka,
zredagowana bardzo starannie przez Eljasa Orrmana i Jyrki Paaskoski, zawiera
dane o urzędach funkcjonujących w tej prowincji w okresie 1721–1812.
W numerze 1 (2013) znalazł się artykuł Jessici Parland von Essen,
w którym fińska archiwistka zrelacjonowała obrady seminarium Media — Information,
które odbyło się w Helsinkach. Nowy krajobraz medialny i poszerzenie
dostępu do informacji publicznej stanowią szansę i wyzwanie dla działalności
archiwów. Udostępnianie zasobów w sieci przynosi bogaty plon w postaci rozmaitych
opracowań, ale również rozpropagowania istnienia materiałów archiwalnych.
Warto zrezygnować z nadmiernej kontroli nad udostępnianiem materiałów
archiwalnych, gdyż per saldo z pewnością się to opłaci — brzmiał motyw
przewodni spotkania.
W krótkiej notce Pertti Hakala informuje o zaprzestaniu przez fiński urząd
ds. archiwów kontroli w podległych urzędach. Nie wynika to jednak bynajmniej
z doskonałego stanu archiwów zakładowych, lecz z braku środków. Urząd koncentruje
się teraz na tworzeniu narzędzi do samooceny, będzie wspomagał podległe
instytucje radą, interweniował w przypadkach nagłych.
Njörđur Sigurđsson przedstawia pokrótce nowe islandzkie prawo o dokumentacji
i informacji publicznej, które weszło w życie na przełomie 2012 oraz
2013 r. Znalazł się w nim m.in. porządkujący zapis, iż dokumenty, które mają
mniej niż 30 lat, objęte są prawem o dokumentacji i informacji, natomiast starsze
podlegają prawu archiwalnemu. Rozszerzona została też definicja urzędów
zobowiązanych do przekazywania dokumentacji do archiwów.