ARCHEION

ARCHIWUM PAŃSTWOWE W WILNIE (1922–1939)
327
na. Była ona pracownicą archiwum od 1919 r. Została przyjęta do ówczesnego
Archiwum Centralnego Akt Dawnych. Urodziła się w 1903 r. Była absolwentką
Gimnazjum Państwowego im. Adama Mickiewicza w Wilnie. Ukończyła je
w czerwcu 1925 r. W 1934 r. W. Gizbert-Studnicki napisał jej następującą opinię:
„P. Szarkówna pod względem lat pracy jest najstarszą urzędniczką archiwum
państw[owego], w którym pracuje od sierpnia 1919 r. Przez tak długi okres pracy
dała się poznać jako urzędniczka wzorowa, pracowita, zdobyła wiele doświadczenia
i wyspecjalizowała się na stanowisku urzędnika pełniącego funkcje sekretarza
i kierownika kancelarii, poza tym doskonale pisze na maszynie i bardzo
dobrze odczytuje akta z XVIII i XVII w. (jak wiadomo akta XVI w. i dawniejsze
zostały z archiwum ewakuowane przez Rosjan). Przy ciągłej styczności z interesantami
ze wszystkich sfer społeczeństwa P. Szarkówna wyrobiła sobie zasłużoną
opinię urzędniczki taktownej, cierpliwej, doskonale obeznanej z zasadami
archiwum państwowego w Wilnie” 251 . Miała trudną sytuację rodzinną. Na jej
utrzymaniu pozostawała matka i brat. W 1937 r. została mianowana starszym
rejestratorem w archiwum 252 .
W 1931 r. w archiwum były zatrudnione następujące osoby: Wacław Gizbert-Studnicki
(dyrektor), Ryszard Mienicki (starszy kustosz), Wacław Wejtko
(asystent archiwalny) 253 , Bolesław Perlejewski (asystent archiwalny), Józef
Mokrzecki (asystent archiwalny), Stefan Rosiak (urzędnik archiwalny), Janina
Szarkówna (asystent kancelaryjny), Franciszka Kowalewska (adiunkt kancelaryjny),
Józef Romanowski (urzędnik archiwalny), Helena Łysakowska (adiunkt
kancelaryjny) 254 . W tym gronie R. Mienicki legitymował się stopniem doktora,
a S. Rosiak i J. Romanowski magistra.
We wrześniu 1939 r. w archiwum zatrudnione były następujące osoby:
prof. Ryszard Mienicki (kierownik), Franciszka Kowalewska (starszy rejestrator),
Stefan Krakowski, Helena Łysakowska (starszy rejestrator), Józef Mokrzecki
(podreferendarz), Józef Romanowski (adiunkt), Bolesław Perlejewski (podreferendarz),
Stefan Rosiak (adiunkt), Janina Szarkówna (rejestrator), Władysław
Mikszenis, Antonina Ostatkowa, Wincenty Pilżys, Leonard Puzalis 255 . Ich uposażenia
nie były wysokie. Prof. R. Mienicki zarabiał 550 zł miesięcznie. Stefan
251
Ibidem, sygn. 989, k. 3.
252
Ibidem, k. 34, 99, 102.
253
W. Wejtko został wymieniony jako badacz cmentarzy wileńskich, m.in. bernardyńskiego, jego
prace nie były publikowane [w:] Cmentarz Bernardyński w Wilnie 1810–2010 (zespół redakcyjny —
przewodniczący R. Miknys), Vilnius [po 2010], s. 400 (tu też fotografia), s. 718.
254
Spis urzędników na dzień 1 stycznia 1931, Archiwum Państwowe w Wilnie, „Archeion” 1931,
t. 9, s. 120; w spisie zostali wymienieni jedynie pracownicy merytoryczni.
255
Spis urzędników czynnych z dnia 1 stycznia 1939 r. (opublikowany w czasopiśmie „Archeion”
1938–1939, t. 16, s. 223) wymieniał jedynie pracowników merytorycznych (Wacława Gizberta-
Studnickiego, Ryszarda Mienickiego, Stefana Rosiaka, Józefa Romanowskiego, Bolesława Perlejewskiego,
Józefa Mokrzeckiego, Janinę Szarkównę, Franciszkę Kowalewską i Helenę Łysakowską).