ARCHEION

OMÓWIENIA I RECENZJE
619
Conradi Licostensis 50 ; [29] Historiae Lucii 51 ; [30] Fabulis Plauta 52 ; [31] Opera
Jozephi cuiusdam Tutoris 53 ; [32] In Apolinis Miliani Herogliphica 54 ; [33] Somniorum
explicatio Cardani 55 ; [34] Grammatica Henrici Hetruschmarii 56 ; [35] Decas
questionum publicarum Regni 57 ; [36] Laurentii Vallae De lingua latina 58 ; [37] Diogenes
De vita et moribus Philosophorum 59 ; [38] Schola Politica; [39] Grammatica
Screbretinen[sis] 60 ; [40] Virgilius Maronis Rhetorica; [41] Androma [orum] 61 ;
[42] Victoria Deorum Sebestiani Sulmiricen[sis] 62 ; [43] Valerii Maximi Factorum
liber 63 ; [44] Adagia Erasmi Rotherodani 64 ; [45] Justinus Res gestae Julii
cej o Lipsiusie i jego kontaktach ze Lwowem zob.: M. Gębarowicz, Jan Andrzej Próchnicki, s. 131–
139; zob. też: nr 38 i 84.
50
Lycostenes Conradus (1518–1561), właśc. Wolffart Konrad, teolog i filozof; pełny tytuł dzieła
to Apophtegmata ex probatis Graecae Latinaque Lingue Scriptoribus per Conradum Lycostenem
collecta; Graesse, t. 1, s. 167.
51
Może Historiae rozmaite (Gestarum Romanorum epitoma) Iuliusa Luciusa Annaeusa?
52
Plautus Titus Maccius z Sarsiny (III/II w. p.n.e.), znany komediopisarz rzymski; poszczególne
wydania jego komedii zebrał Graesse, t. 5, s. 325–336; tu nie wiadomo, o jakie Fabulae chodzi.
53
Odczyt niejasny, może tak zapisano dzieło Józefa Flawiusza o wojnie żydowskiej, Historię
o św. Józefi e patriarsze, wydaną w Krakowie w 1540 r. lub Żywot Józefa Mikołaja Reja.
54
Odczyt niepewny, może chodzi o Apollonii Tyri Historia, drukowane w Mediolanie w 1492 r.;
Graesse, t. 1, s. 166.
55
Cardano Girolamo (1501–1576), matematyk, lekarz i filozof; najbardziej znane jego dzieło De
propria vita przetłumaczono także na język polski, Cardano G., Autobiografia, wstęp i oprac. J. Ochman,
Wrocław 1974; tu chyba Synesiorum somniorum omnis generis insomnia explicantes, wydane
w Bazylei w 1583 r.; Graesse, t. 2, s. 45; zob. też: nr 54.
56
Odczyt niepewny; może była to wielokrotnie wydawana w XVI w. Grammatica Heinrichmana;
E. Torój, Inwentarze, s. 147.
57
Dzieło Andrzeja Lipskiego z dziedziny prawa kanonicznego wydane w Krakowie w tłoczni
Franciszka Cezarego w 1616 r.
58
Lorenzo Valla (1405/1407–1457), neapolitański humanista, filozof i historyk, autor prac gramatycznych;
wymieniony wyżej traktat był poświęcony łacinie używanej przez Cycerona.
59
Diogenes Laertes (III/IV w.) był autorem kompilacyjnego dzieła w 10 księgach o życiu, doktrynach
i powiedzeniach sławnych filozofów (De vita et moribus philosophorum libri X); Graesse,
t. 2, s. 396–397.
60
Basaeus Albertus Scebresinensis, Observationes grammaticarum libri V, Kraków 1567[?].
61
Z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć, że była to francuskojęzyczna tragedia Andromachus.
De Theriacis et Mithridateis commentarius, Norymberga 1534; Graesse, t. 1, s. 124; jej
polskie tłumaczenie ukazało się dopiero w połowie XVIII w. w Supraślu.
62
Dzieło Sebastiana Klonowica (1545–1570), pisarza, rajcy i burmistrza lubelskiego, Victoria
Deorum oraz inne jego utwory omówiła H. Wiśniewska (Renesansowe życie, Lublin 1985).
63
Valeri Maximi Factorum et dictorum memorabilium libri IX, drukowane od początków XVI w.,
m.in. w Lipsku i Wenecji; był to zbiór sentencji i opowiastek służący do nauki łaciny; Graesse, t. 7,
s. 242–243.
64
Erazm z Rotterdamu (1467–1536), holenderski filozof i filolog, jeden z najwybitniejszych humanistów
europejskich; jego Adagia było dziełem bardzo popularnym i wielokrotnie wydawanym;
współczesne wydanie przygotowała: M. Cytowska, Erasmus Roterodamus (1467–1536), Adagia,
Wrocław 1973.