ARCHEION

KRONIKA
705
przez przechowawcę odebrania rzeczy przed upływem terminu oznaczonego
w umowie;
− wprowadzenie maksymalnych stawek, jakich przechowawca może żądać
za wydawane kopie i odpisy dokumentacji pracowniczej. Jest to rozwiązanie
podyktowane faktem, iż w odniesieniu do dokumentacji konkretnego
pracodawcy przechowawca występuje w roli monopolisty;
− w przypadku likwidacji lub upadłości przechowawcy zobowiązanie likwidatora
lub syndyka do zapewnienia środków na przechowywanie dokumentacji
do końca wymaganego prawem okresu. W przypadku upadłości
ustawodawca ustalił, że środki na przechowywanie dokumentacji pracowniczej
są uprzywilejowane w kategoriach wierzytelności, w taki sposób
jak należności podatkowe.
Referent wspomniał także o aktach wykonawczych do przepisów rozdziału
4a ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, wśród których
wymienił trzy rozporządzenia ministra właściwego do spraw kultury i dziedzictwa
narodowego dotyczące: maksymalnych stawek opłat pobieranych za odpisy
i kopie z dokumentacji pracowniczej, kwalifikacji osób zatrudnianych przy
wykonywaniu działalności przechowalniczej przez przedsiębiorców, warunków
przechowywania dokumentacji.
Na zakończenie Stefan Cimaszewski omówił art. 51z ustawy o narodowym
zasobie archiwalnym i archiwach, który umożliwia Naczelnemu Dyrektorowi
Archiwów Państwowych wydanie w postępowaniu administracyjnym decyzji
nakazującej przekazanie dokumentacji pracowniczej do wskazanego archiwum
państwowego. Decyzja taka może zostać wydana w sytuacji, gdy dokumentacja
jest zagrożona zniszczeniem, a nie ma podmiotu, który na podstawie przepisów
prawa byłby zobligowany do jej przejęcia.
Wystąpienie Dariusza Grota, dyrektora Departamentu Organizacji i Udostępniania
NDAP (przy współpracy Edyty Niezbeckiej, naczelnika Wydziału
Organizacji, Udostępniania i Analiz NDAP) poświęcone było problemom
związanym z działalnością przechowalniczą z perspektywy Naczelnej Dyrekcji
Archiwów Państwowych. Przedstawione zostały relacje wynikające z ustawy
o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, łączące Naczelnego Dyrektora
Archiwów Państwowych z przedsiębiorcami oraz marszałkami województw.
Między przedsiębiorcami a Naczelnym Dyrektorem Archiwów Państwowych
ustawa przewiduje tylko jedną relację, która dotyczy powiadamiania o dokumentacji
przejmowanej na przechowanie. Ustawowa relacja z marszałkami
województw odnosi się do gromadzenia informacji o dokonywanych przez
marszałków wpisach, zmianach i wykreśleniach w rejestrach przechowawców
akt osobowych i płacowych. Referent wspomniał także o ewidencji przechowawców
akt osobowych i płacowych prowadzonej przez Naczelnego Dyrektora
Archiwów Państwowych na podstawie danych przekazywanych przez marszałków
województw.