ARCHEION

W S P O M N I E N I A P O Ś M I E R T N E
ARCHEION, T. CXV
WARSZAWA 2014
ANIELA STOJANOWSKA
(22 I 1909–8 II 2009)
Aniela Stojanowska, córka Kazimierza i Honoraty, urodziła się w miejscowości
Kobyłowłoki, w powiecie Trembowla. Po ukończeniu szkoły średniej
podjęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Poznańskiego, na
kierunku historia, które ukończyła 18 stycznia 1934 r., uzyskując stopień magistra
filozofii.
Po ukończeniu studiów pracowała jako nauczycielka w Prywatnym Gimnazjum
Żeńskim w Poznaniu (1931–1936), a następnie w Prywatnym Gimnazjum
dla Wychowawczyń Przedszkoli we Lwowie (1936–1938), Państwowym Gimnazjum
i Liceum w Gródku Jagiellońskim (1938–1940) oraz w Siedmioletniej
Szkole w Janowie koło Trembowli (1940–1941).
Po zajęciu tych terenów przez wojska niemieckie brała udział w tajnym nauczaniu,
aż do wkroczenia w 1944 r. wojsk radzieckich. Następnie, w latach
1944–1946, uczyła w Miejskim Gimnazjum w Dynowie.
W ramach akcji repatriacji ludności polskiej z terenów wschodnich, włączonych
do ZSRR, przeniosła się na Ziemie Odzyskane i osiedliła się we Wrocławiu,
gdzie 1 lipca 1946 r. podjęła pracę w Archiwum Państwowym we Wrocławiu,
jako archiwistka.
Przejście od pracy nauczycielskiej do zawodu archiwisty łączyło się z koniecznością
nauki nowego zawodu. I tu nie bez znaczenia były jej studia historyczne
oraz znajomość języków obcych: łaciny, rosyjskiego, ukraińskiego
i niemieckiego. Zwłaszcza dobra znajomość języka niemieckiego, która w pracy
archiwalnej w archiwum wrocławskim była niezbędna.
Jak większość zatrudnionych wówczas archiwistów, praktyczne umiejętności
zawodowe zdobywała w trakcie opracowywania zespołów archiwalnych,
zaś wiedzę teoretyczną na szkoleniach organizowanych przez Naczelną Dyrek-