ARCHEION

542 MAREK WOJTYLAK
KRSWiD skierowała go w sierpniu 1865 r. na wakujące stanowisko budowniczego-architekta
powiatu łowickiego 35 .
W Łowiczu pozostawił po sobie Eichhorn kilka obiektów — był twórcą
w 1871 r. projektu bożnicy żydowskiej przy ul. Zduńskiej, której oficjalne
otwarcie nastąpiło w 1898 r. Na cmentarzu katedralnym powstała również
wg jego projektu w 1883 r. kaplica grobowa płk. Józefa Korab-Laskowskiego,
dowódcy stacjonującej w mieście 8. brygady artyleryjskiej 36 . Ta ostatnia zachowała
się do dziś, podobnie jak domek dozorcy na cmentarzu prawosławnym
oraz przeznaczony na własną siedzibę mieszkalną dworek w al. Sienkiewicza
(dawniej Glinki), który został uratowany przed wyburzeniem w latach
70. XX w. dzięki protestom społecznego komitetu mieszkańców miasta 37 .
Eichhorn zmarł w Łowiczu w 1895 r. i został pochowany na cmentarzu ewangelickim.
Z małżeństwa z Marcelą ze Smolińskich miał czwórkę dzieci, w tym
dwóch synów, Antoniego i Franciszka. Obaj byli absolwentami Łowickiej Szkoły
Realnej, obaj też obrali, jako dalszy kierunek nauki, studia politechniczne. Swe
losy związali z Warszawą. Antoni był jednym z pierwszych w Polsce inspektorów
pracy, w okresie II Rzeczypospolitej pracował w Ministerstwie Opieki
Społecznej. Z kolei młodszy Franciszek zdobył uznanie jako budowniczy szkół,
zatrudniony w charakterze radcy w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia
Publicznego 38 .
Ostatnim urzędującym w Łowiczu do wybuchu pierwszej wojny światowej
architektem rządowym był Jan Zapolski (1862–po 1918). Karierę zawodową zaczynał
jako inżynier w Wydziale Budowlanym guberni pezneńskiej. Od 1892 r.
pracował kolejno na stanowisku architekta i inżyniera w powiatach radomskim,
opoczyńskim i konińskim, a od 1896 r. w powiecie łowickim (w kwietniu 1897 r.
powierzono mu też sprawy architektoniczne w powiecie sochaczewskim) 39 . Po
wybuchu wojny otrzymał w grudniu 1914 r. przydział do Warszawskiego Okręgu
Komunikacyjnego, a dokładnie dwa lata później do Wydziału Budowlano-
Inżynieryjnego Frontu Zachodniego. O jego losach po sierpniu 1918 r. brakuje,
niestety, wiadomości 40 .
35
Przynajmniej od 1876 do 1885 r. Eichhorn pełnił jednocześnie funkcję architekta powiatu sochaczewskiego.
36
R.O. [R. Oczykowski], Wspomnienie pośmiertne, „Łowiczanin”, nr 4 z 25 czerwca 1911, s. 5.
37
APW OŁ, Zbiór rękopisów, sygn. 98: Sławińska Halina, „W sprawie ratowania zabytkowego
dworku w Łowiczu”, mps.
38
M. Wojtylak, Architekt o strażackich, s. 65; wnuczką Ferdynanda Eichhorna była Hanna Szwankowska,
znana varsavianistka, m.in. współzałożycielka Komitetu Opieki nad Starymi Powązkami.
39
APW OŁ, Łowicki Zarząd Powiatowy w Łowiczu (cyt. dalej: ŁZP), sygn. 170, k. 92.
40
W sierpniu 1918 r. Jan i Anna Zapolscy sprzedali swoją nieruchomość przy ulicy Podrzecznej
w Łowiczu; zob.: APW OŁ, Księgi i akta hipoteczne sądów w Łowiczu (cyt. dalej: Księgi i akta hipoteczne),
sygn. 2166, k. 169–170.