ARCHEION

130
ARTUR R. SYPUŁA
Pojawiające się w przedstawionym przepisie określenie Schriftgut ustawodawca
definiuje w § 25 (2); zasób aktowy to zatem utrwalone na piśmie lub na nośniku
elektronicznym wszelkiego rodzaju zapisy, jak np. pisma i dokumenty, wraz
z pozostającymi z nimi w związku mapami, planami, rysunkami, pieczęciami,
stemplami i załącznikami do nich, oraz programy, kartoteki, zarządzenia i procedury,
dzięki którym można analizować zasób aktowy 58 . Omawiając fundamentalne
pojęcia austriackiego prawa archiwalnego, należy wspomnieć o dyspozycji
§ 2.2. związkowej ustawy archiwalnej, która z pojęcia Schriftgut wyłącza „dokumenty
osobiste, takie jak np. zapiski lub notatki” 59 . Podobnie — przez odwołanie
do ustawy o ochronie zabytków — definiuje się zasób archiwalny (Archivgut)
jako „archiwalia podlegające ochronie na mocy ustawy o ochronie zabytków”
(§ 2.3. Bundesarchivgesetz). Omówione definicje zostały — z pewnymi zmianami
— recypowane w tych landach, które przyjęły krajowe ustawy archiwalne już
po wejściu w życie ustawy związkowej; intencją ustawodawców austriackich
jest zatem ograniczanie zakresu regulacji prawa archiwalnego do dokumentacji
szeroko pojętych instytucji publicznych.
Właściwie jedynym środkiem kontroli nad archiwaliami prywatnymi, jakie
ustawodawstwo austriackie przewiduje na poziomie federalnym, jest rejestr archiwalny
(Archivregister). W celu poprawienia dostępności zasobu archiwalnego
oraz zgodnie z § 4 Bundesarchivgesetz Austriackie Archiwum Państwowe
prowadzi publiczny rejestr archiwalny obejmujący (w zakresie, w jakim archiwum
jest w stanie zgromadzić dane na ten temat) funkcjonujące na terytorium
Austrii archiwa z podaniem ich adresów. Rejestr uwzględnia podział archiwów
na związkowe, krajowe, komunalne i prywatne. Staatsarchiv udostępnia go za
pośrednictwem swojej strony internetowej (www.oesta.gv.at).
Szerszym zakresem regulacji charakteryzuje się krajowa ustawa archiwalna
Karyntii (tytuł wskazuje, że jest to akt normatywny dotyczący organizacji Archiwum
Krajowego, w rzeczywistości określa całościowo zasady postępowania
z dokumentacją na terytorium landu). Zgodnie z zapisem w § 1 reguluje ona archiwizację
dokumentacji aktowej, graficznej lub dźwiękowej, powstającej w wyniku
działalności organów lub jednostek podmiotów wewnątrzkrajowych i ich
prawnych lub funkcjonalnych poprzedników, jak również innych osób prawnych
nicht zu, dann sind sie nicht Archivalien im Sinne dieses Abschnittes, und zwar auch dann nicht, wenn
Sammlungen dieser Art, wie Sammlungen von musikalischen Handschriften, literarischen Schriftstücken,
Ansichts- und Porträtsammlungen und dergleichen, als Archive bezeichnet werden.
58
§ 25.2: Schriftgut sind schriftlich geführte oder auf elektronischen Informationsträgern gespeicherte
Aufzeichnungen aller Art wie Schreiben und Urkunden samt den damit in Zusammenhang
stehenden Karten, Plänen, Zeichnungen, Siegel, Stempel mit deren Anlagen einschließlich der Programme,
Karteien, Ordnungen und Verfahren, um das Schriftgut auswerten zu können.
59
§ 2.2: Im Sinne dieses Bundesgesetzes bedeuten: Schriftgut gemäß § 25 Abs. 1 des Denkmalschutzgesetzes,
ausgenommen persönliche Unterlagen beispielwiese Aufzeichnungen und Notizen.
Przepis niejasny, jakby niedbale napisany. Istotne znaczenie ma zakres pojęcia „dokumenty osobiste”.