ARCHEION

14 MAŁGORZATA KOŚKA
Od 1968 do 1980 r. Edward Potkowski był adiunktem, a po habilitacji (1979),
na podstawie rozprawy pt. „Studia nad rolą książki rękopiśmiennej w kulturze
Polski XIV–XV w.” 5 , docentem w Instytucie Historycznym UW.
W latach 1978–1981 był wicedyrektorem Instytutu Historycznego UW. Od
roku 1986 do przejścia na emeryturę (2004) Edward Potkowski był pracownikiem
Instytutu Bibliotekoznawstwa i Informacji Naukowej UW (od roku
1997 Instytutu Informacji Naukowej i Studiów Bibliologicznych UW). W latach
1991–2004 przewodniczył Radzie Naukowej Instytutu i kierował Zakładem
Wiedzy o Dawnej Książce. W 1989 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego,
a w 1997 r. profesora zwyczajnego w zakresie nauk humanistycznych.
Od chwili powstania w 1994 r. Wyższej Szkoły Humanistycznej w Pułtusku
(obecnie: Akademia Humanistyczna im. A. Gieysztora) prof. Edward Potkowski
był jej pracownikiem, członkiem senatu, a w latach 2008–2012 6 kierownikiem
Katedry Bibliologii i Komunikacji Społecznej.
Szerokie zainteresowania naukowe prof. E. Potkowskiego dotyczą historii
kultury średniowiecza, a szczególnie historii książki, paleografii, rękopisoznawstwa
(a zwłaszcza kodykologii), bibliologii oraz narzędzi komunikacji społecznej
w średniowieczu. Wiele miejsca w pracy badawczej poświęca również dziejom
średniowiecznych ruchów religijnych i heretyckich oraz działalności zakonów.
Opinię znawcy europejskiej książki rękopiśmiennej Edward Potkowski zyskał
dzięki studiom prowadzonym podczas licznych stypendiów naukowych — korzystał
ze stypendium rządu francuskiego (półroczne studia historyczno-mediewistyczne
w Paryżu, jako słuchacz École Pratique des Hautes Études, Sciences
historiques et philologiques), a także Fundacji Rzymskiej im. J.Z. Umiastowskiej
(Rzym, Watykan, Spoleto), Deutsche Akademische Austausch Dienst (Uniwersytet
Eberharda Karola w Tybindze, Westfalski Uniwersytet Wilhelma w Münster)
oraz fundacji Fritz Thyssen Stiftung. Kilkakrotnie uczestniczył w wymianie
naukowej między Uniwersytetem Warszawskim i Uniwersytetem Wiedeńskim
oraz Uniwersytetem Karola w Pradze. Jako kierownik Zakładu Wiedzy o Dawnej
Książce zorganizował współpracę naukowo-dydaktyczną z uniwersytetami
w Tybindze i Wiedniu.
Zainicjował i był kierownikiem programu badawczego „Polska pisząca
w średniowieczu. Kopiści i kolofony rękopisów średniowiecznych w bibliotekach
polskich” 7 . Wyniki przeprowadzonych badań zostały opublikowane w pracy
pt. Kopiści i kolofony rękopisów średniowiecznych ze zbiorów polskich 8 , wydanej
w ramach serii Manusctipta medii aevi Poloniae.
5
Rozprawa habilitacyjna została opublikowana w 1984 r. pt. Książka rękopiśmienna w kulturze
Polski średniowiecznej.
6
W roku 2012 prof. Potkowski zrezygnował z pracy dydaktycznej w Akademii Humanistycznej.
7
Grant finansowany częściowo przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
8
Kopiści i kolofony rękopisów średniowiecznych ze zbiorów polskich, t. 1, Biblioteki Warszawy,
red. nauk. E. Potkowski, Warszawa 1993.