ARCHEION

WSPOMNIENIA POŚMIERTNE
751
Całe swoje życie zawodowe była związana z Archiwum Państwowym w Poznaniu.
W archiwum tym pracowała od 1 października 1951 do 30 września
1988 r., kiedy to przeszła na emeryturę (pierwszą umowę o pracę podpisała
jeszcze z Archiwum Miejskim 3 października 1951 r., by przejść następnie
od połowy 1954 r. do Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Poznaniu).
Nie był to jednak koniec jej związków z archiwum, bowiem od 1 października
1988 do 31 grudnia 1996 r. została w nim zatrudniona w niepełnym wymiarze
godzin. W Archiwum Państwowym w Poznaniu przepracowała łącznie ponad
45 lat, należąc do grona pracowników z najdłuższym stażem w polskich archiwach
państwowych. Pracę rozpoczynała od stanowiska asystenta archiwisty,
w 1956 r. awansowała na starszego archiwistę, w 1958 r. na adiunkta, a w 1965 r.
na adiunkta naukowo-badawczego. W 1970 r. została kierownikiem Oddziału
Gromadzenia i Opracowania Zasobu, a z dniem 1 stycznia 1971 r. została samodzielnym
pracownikiem naukowo-badawczym. Już kilka lat później (1 września
1973) została mianowana docentem. Pracę w archiwum ułatwiły jej gruntowne
studia historyczne, znajomość nowożytnych języków obcych (francuskiego,
niemieckiego, rosyjskiego) oraz języka łacińskiego. Podobnie jak wielu zatrudnionych
po wojnie młodych archiwistów, odbyła miesięczny kurs archiwalny
zorganizowany w Szczecinie (sierpień 1956). W pracy archiwalnej specjalizowała
się przede wszystkim w systemach kancelaryjnych okresu staropolskiego,
kancelarii pruskiej, kancelariach najnowszych oraz metodyce archiwalnej. Nie
były jej też obce zagadnienia informacji naukowej w archiwach.
Już w pierwszych latach pracy opracowała 26 zespołów archiwalnych (część
z nich razem z innymi archiwistami poznańskimi, np. z F. Paprockim, K. Sibilskim
i S. Nawrockim). Dominowały wśród nich akta urzędów z okresu pruskiego.
Oprócz jednego z najważniejszych, tj. Prezydium Policji w Poznaniu
(razem z K. Sibilskim), opracowywała akta popruskie z powiatów Rawicz,
Środa i Września (starostwa powiatowe, wydziały powiatowe, lekarze powiatowi).
W późniejszym okresie zajęła się aktami Wojewódzkiej Rady Narodowej
w Poznaniu z lat 1945–1950, zespołami wytworzonymi przez urzędy, instytucje
i sądy z terenu Piły. Do najważniejszych należały akta Naczelnego Prezydium
w Pile (Oberpräsidium der Grenzmark Posen-Westpreussen in Schneidemühl)
z lat 1919–1938 oraz akta Rejencji w Pile (Regierung in Schneidemühl)
z lat 1919–1939 i Kolegium Szkolnego w Pile z lat 1919–1939. Opracowała też
samodzielnie lub wspólnie z innymi archiwistami akta Urzędu Wojewódzkiego
Poznańskiego 1919–1939, Urzędu Wojewódzkiego Poznańskiego 1945–1950
i komisji wyborczych rad narodowych województwa poznańskiego.
Wypada też wymienić inne opracowane przez nią zespoły. Znalazły się wśród
nich tak ważne dla badaczy nie tylko historii Wielkopolski, jak: akta Naczelnego
Prezydium Prowincji Poznańskiej (Oberpräsidium der Provinz Posen)
z lat 1815–1918 (razem ze Stanisławem Nawrockim), dokumenty i akta klasztorów
z lat 1153–1800, akta miasta Poznania (księgi kancelaryjne i akta) z lat 1253–1793.