ARCHEION

698 KRONIKA
Podsumowując ten aspekt działalności CKAOD, podkreślić należy, że rozpatrywanie
spraw z zakresu brakowania dokumentacji z zasobu własnego archiwów
państwowych bardzo często wymagało dodatkowych uzupełnień ze strony
archiwów. W rezultacie CKAOD przed podjęciem uchwał wyrażała niejako pośrednie,
bo nie ostateczne, opinie (w sumie było ich w trakcie kadencji 54).
W wypadkach budzących poważne wątpliwości oraz w sytuacjach, gdy
przesłane przez archiwa państwowe wnioski, jak i dodatkowe wyjaśnienia, nie
pozwalały członkom CKAOD na wyrażenie jednoznacznych opinii, członkowie
CKAOD przeprowadzali w archiwach państwowych ekspertyzy. W trakcie
kadencji przeprowadzono 9 ekspertyz archiwalnych dotyczących 21 wniosków.
Kolejnym obszarem działalności CKAOD było wydawanie opinii i rekomendacji
w sprawach dotyczących kształtowania narodowego zasobu archiwalnego.
Podkreślić należy, że opinie te skutkowały istotnymi zmianami w zakresie dotychczasowego
postępowania z dokumentacją. Uwzględnione przez Naczelnego
Dyrektora Archiwów Państwowych opinie CKAOD stały się m.in. podstawą do:
− uznania za wytwarzające materiały archiwalne:
• wszystkich jednostek służby więziennej na terenie kraju,
• oddziałów terenowych Agencji Rynku Rolnego,
• Centrum Zasobów Ludzkich w Warszawie;
− przekwalifikowania do materiałów archiwalnych wchodzących do państwowego
zasobu archiwalnego:
• kartoteki zawierającej zbiór imiennych kart ulg przejazdowych dla emerytów,
rencistów i ich rodzin wytworzonych w latach 1968–2001 przez
Biuro Wypłaty Rent Kolejowych w Olsztynie,
• przynajmniej jednego zespołu Państwowego Ośrodka Maszynowego,
jako przykładowego i wybranego indywidualnie przez każde z archiwów
państwowych z terenu ich właściwości miejscowej;
− zweryfikowania wartości archiwalnej:
• dokumentacji objętej „Kwalifikacją archiwalną sprawozdawczości statystycznej
GUS na rok 2007”,
• dokumentacji dotyczącej wydanych dowodów osobistych (tzw. kopert
dowodów osobistych),
• dokumentacji orzeczniczej w samorządowych kolegiach odwoławczych;
− wstępnego zweryfikowania kryteriów wartościowania akt osobowych
przez archiwa państwowe, co skutkowało zobowiązaniem ich do każdorazowej
oceny wniosków na brakowanie akt osobowych przez komisje
archiwalnej oceny dokumentacji oraz wskazaniem dotyczącym wstrzymania
się z podejmowaniem decyzji do do brakowania akt osobowych
wytworzonych do 1960 r. włącznie;
− przeanalizowania sposobu dokonywania wartościowania przez Narodowe
Archiwum Cyfrowe, głównie w zakresie dokumentacji audiowizualnej.