ARCHEION

664 PRZEGLĄD CZASOPISM
kowane w nim artykuły powstały w wyniku kolokwium zorganizowanego przez
Sekcję Archiwów Gminnych i Międzygminnych Stowarzyszenia Archiwistów
Francuskich 6–8 października 2010 r. Zostały zgrupowane w pięciu działach:
„Archiwista w mieście” (L’archiviste dans la cité), „Poza stereotypami, w stronę
profesjonalizacji” (Au-delà des clichés, la professionnalisation), „Archiwista,
zawód ewoluujący” (Archiviste, un métier en mutation), „Archiwista i użytkownicy”
(L’archiviste et ses publics), „Archiwista i terytorium” (L’archiviste et son
territoire).
W przedmowie do numeru Laurence Perry wskazała na potrzebę refleksji
nad środowiskiem archiwistów zatrudnionych w archiwach gminnych i międzygminnych.
Zawód ten przeszedł istotną ewolucję spowodowaną m.in. zmianami
w zapisach ustawy o administracji publicznej. Usytuowanie archiwów w grupie
instytucji dziedzictwa kulturowego przyczyniło się także do konieczności
nowego formowania zawodowego tej grupy. Współczesny archiwista powinien
być wyposażony w wiedzę z historii, paleografii i archiwistyki, ale musi znać
także normy, teksty prawne, posiadać wiedzę o technologiach informatycznych.
Zawód archiwisty nie ogranicza się tylko do wiedzy, nadal zawiera w sobie elementy
misji.
Stéphane Capot (Archivistes communaux et intercommunaux: qui sommesnous?
Les leçons d’une enquête [2009–2010]), otwierając pierwszy dział, pokusił
się o próbę naszkicowania socjologicznego portretu archiwisty miejskiego.
Analizując strukturę wieku wskazał, że w tej grupie 8 osób miało mniej niż
25 lat, 89 osób było w wieku 26–39 lat, 58 osób — 40–59 lat, 6 osób miało więcej
niż 59 lat. Z grona tego 122 osoby zatrudnione były na stanowisku archiwisty
gminnego, 13 — na stanowisku archiwisty międzygminnego, 18 — na stanowisku
archiwisty gminnego i międzygminnego. W większości wypadków (61 proc.)
były zatrudnione na stanowiskach odpowiedzialnych za archiwa. Deklarowanym
powodem wyboru zawodu archiwisty w 58 proc. przypadków w tej grupie było
zainteresowanie historią i dziedzictwem kulturowym. W artykule wskazano, że archiwista
zatrudniony w gminie powinien posiadać bardzo wszechstronne umiejętności
pracy zarówno z archiwaliami, jak i dokumentacją bieżącą. Artykuł stanowił
wprowadzenie do dyskusji o tożsamości tej grupy zawodowej.
Marie-Anne Chabin (Y-a-t-il un archiviste dans la ville?) starała się pokazać
powody, dla których obecność archiwisty jest niezbędna w każdym miejscu,
także na najniższych poziomach zarządzania. Podkreśliła, że osoba taka pełni
wiele funkcji. Jedną z nich jest utrwalanie i przechowywanie pamięci, inną upowszechnianie
wiedzy historycznej oraz edukacja kulturalna. Wskazała także na
zróżnicowanie grupy użytkowników tego typu archiwów — od urzędów, przez
obywateli zainteresowanych dziejami społeczności lokalnej, po zawodowych
historyków.
Michel Dormois (Les fonction archives: le regard d’un directeur général
des services) zaprezentował swoje refleksje dotyczące roli archiwów w admini-