Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN ALIQUOD NOMEN CONVENIAT DEO PROPRIE ET NON TRANSLATIVE 139
rum quod dictum est, quod nomina ista A Deo, et per posterius in creaturis, ut bo-
divina significant divinas perfectiones secundum
quod participantur in creaturis.
Qua?dam namque sunt nomina designantia
nude divinam essentiam absque omni cir-
cumvestitione, habitudine et respectu ad
creaturas, quemadmodum Rabbi Moyses
aliique Hebra?i ac quidam Sancti affirmant
de hoc nomine tetragrammaton. Denique
secundum prsehabita, juxta modum
quo Deum cognoscimus, ipsum nominare
valemus. Quum ergo sciamus Deum in se
ipso puram et infinitam esse bonitatem,
sapientiam subsistentem, et ens univer-
saliter simpliciterque perfectum, secluso
omni respectu et habitudine ad creata,
ergo possumus nomina instituere qua? la-
liter significent Deum. Unde et Platonici
summum Deum nominarunt Autobonum,
id est per se bonum, ut patet in Proclo.
— Quidquid autem ad ista dicatur, con-
clusioni huic a Thoma inducta? consen-
tio, quod scilicet nomina quaedam per
prius ac proprie competunt Deo quantum
est ex natura rei designata? per ea, quam-
vis non eo modo quo nos ea in hac via
concipere aut intelligere possumus, sed
per modum in infinitum eminentiorem et
perfectiorem. Et hoc est quod in praein-
ductis auctoritatibus S. Dionysius insinu-
are intendit, atque per hoc objecta illa
solvuntur.
Prseterea Thoma? concordans Petrus : De
translatione (ait) nominum a creaturis acl
Creatorem contingit loqui tripliciter. Primo,
quantum ad vocem : et sic omne nomen
divinum translatum est a creaturis,
quia cognitio et nominatio nostra de Deo
incipit a creatis. Voces quippe creaturis
primo impositse sunt, et postea translata?
sunt ad divina. Secundo, quoad rem signi-
ficatam : et sic nullum nomen divinum
translatum est a creaturis, quoniam Deus
nihil reale sumit a creatura. Tertio, quoad
significationem,seu rationem rei significa-
ta? : sicque qusedam translata dicuntur de
Creatore ad creaturam, qua? scilicet signi-
ficant res quarum veritas per prius est in
nitas, sapientia, potentia, paternitas, elc.
Et ha?c magis proprie de Deo quam de
creaturis dicuntur. Qusedam translata sunt
econlra de creaturis ad Creatorem, quse
scilicet significant res quarum veritas est
in creaturis tantum, et aliqua similitudo
in Creatore, ut leo, agnus : et heec proprie
dicuntur nomina translativa, quia translatio
fit secnndum similitudinem quamdam.
Qua?dam vero nullo horum modorum se
habent, utpote qua? significant rem cujus
B veritas est in Deo solo, et contrarium in
creaturis, sicut seternus, immensus : et
ista non transferuntur de Deo ad creatu-
ram, nec econtrario, nisi translatione so-
lius vocis vel a?quivoce. Ha?c Petrns.
In cujus verbis etiam aliquid videtur
esse obscurum, sicut quod ait quod omne
nomen divinum quoad vocem translatum
est a creaturis ad Deum, quoniam voces
primo creaturis imposita? sunt, et postea
ad divina translatse. Istud videtur pati
instantiam, quoniam qua?dam voces seu
C dictiones primo imposita? sunt Creatori,
nec conveniunt neque imposita? sunt crea-
turis, nec ab eis translata? sunt ad divina,
ut independens, a?ternus, infinitus, omni-
potens : de quibus ipsemet Petrus fatetur
quod habent se neutro modo, nec vera ac
propria significatione competere queunt
alicui nisi Deo, quamvis aliqui ea erronee
attribuerunt creatis.
Denique ad intelligendum ha?c plenius,
advertenda sunt verba Bonaventura?, dicentis
: Quidam dixerunt, quod qua?dam
D sunt nomina quae Deus sibi imposuit,
quum ipse se proprie ac plene intelligat :
et talia sunt, Bonum et Qui est. Unde
S. Dionysius sentire videtur, quod hoc no- De Divin.
men, Bonum, sit proprium ac
noraprincipalecap-
ac primum Dei nomen; Damascenus vero,
quod Qui est. Et S. Dionysius attendit in
nomine perfectionem, Damascenus vero
absolutionem, uterque vero proprietatem.
Deus vero dicitur bonus, ratione communicabilitatis
et diffusionis. Dicitur autem
Esse seu Qui est, per omnimodam abstra-