Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

384 IN LIBKUM I SENTENTIARUM. DIST. XXXV I QU.EST. I
patur; in quantum cognoscitiva praunian- A non intelligit alia a se nisi in universali,
dorum, dicitur pradestinatio ; in quantum in quantum sunt enlia. Dicit enim, quod
cognoscitiva damnandorum, vocatur re- quia esse suum causa exsistendi est om-
probatio. Kt quoniain ipsa non solum est
cognoscitiva, sed etiam ratio cognoscendi :
idcirco in quantum est ratio cognoscendi
omnia cognita, dicitur lux; in quantum
est ratio cognoscendi visa et approbata,
dicitur speculum ; in quantum est ratio
cognoscendi pra?visa atque disposila, vo-
catur exemplar; in quantum est ratio co-
gnoscendi prsedestinata et reprobata, di-
nibus, ideo intelligendo se, non ignorat
naturam entis in aliis : sicut si ignis sciret
naturam sua? caliditatis, qua? est causa ca-
loris in aliis, sciret quoque in aliis naturam
caloris in eo quod calor est absolute,
non tamen ob hoc sciret naturam hujus
illiusve calidi. Sic Deus scit naturam entis
in eo quod ens est, nesciendo tamen naturam
hujus illiusve entis in speciali. Non
citur liber vitae. Est igitur liber vita? B lamen ob hoc (ut addit) Deus ignorans
respectu rerum ut redeuntium, exemplar
ut exeuntium, speculum ut entium, lux
respectu omnium. Ad exemplar spectat
idea, verbum, ars, ratio : idea, secundum
actum prsevidendi; verbum, secundum actum
proponendi ; ars, secundum actum
prosequendi ; ratio, secundum actum per-
ficiendi, quoniam superaddit finis intentionem.
Et quoniam omnia ista sunt unum
in Deo, unum frequenter pro alio sumi-
tur. Itaque divina sapientia non diversi-
ficatur secundum rationem intrinsecam :
imo confingentia cognoscit infallibiliter,
mutabilia immutabiliter, futura prsesenti-
aliter, temporalia geternaliter, dependentia
independenter, creata increate; alia a se
cognoscit in se et per se. Quumque con-
tingentia infallibiliter noscat, simul stant
libertas et vertibilitas voluntatis creata?
cum prsedestinatione et prsescientia men-
tis divinse. — Denique ratio intelligentia?
horum est primum principium, eo ipso
quo primum et summum simplicissimam
est, quoniam sua scientia non est de ge-
nere nostra? scientia? : ideo ignorantia sci-
entia? nostra? opposita, non convenit illi
sicut non denominatur per privationem
et habitum quod non est aptum habere
aliquid eorum : unde lapis non dicitur videns
neque csecus. — Sed hoc dictum
Averrois non est opinio, quum nihil con-
tineat veritatis, sed manifestus et pessimus
error. Positio enim in se falsa est, et
reprobatur per ea qua? ipsemet alibi di-
C cit. Siquidem primo Goeli et mundi super
finem illius capituli, Quod autem non est
circulationi contraria alia circulatio, dicit
Ego longo tempore feci moram, in quo
non intellexi explanationem loci istius;
sed Deus induxit me in veritatem hanc.
Ha?c sunt verba ipsius. Si ergo induxit
eum in veritatis illius intelligentiam, se-
quitur quod Deus novit veritatem illam et
ipsum Commentatorem ac studium ejus :
qua? omnia particularia erant. Ratio quoque
Averrois nulla est, quoniam Deus non
et perfectissimam habet cognitionem : qua? D solum est causa enlitatis communis m re-
quum sit perfectissima, cognoscit omnia
dislinctissime sub oinnibus conditionibus,
circumstantiis, proprietatibus et acciden-
lalilalibus quas habent et possunt habere.
Ha?c Bonaventura. Qui de his plura scribit
ibidem, quse infra suis forsitan locis tan-
gentur. — Concordat his Thomas de Ar-
gentina.
Prseterea Durandus circa ha?c scribit :
Commentator duodecimo Metaphysicae secundum
suam translationem ait,quod Deus
bus, sed etiam quidditatis specificae, et
aliarum perfectionum ipsius, ut sunt esse,
vivere, sentire, intelligere. Denique Phi-
losophus tertio Metaphysica? et primo de
Anima habet pro inconvenienti, quod nos
aliquid cognoscamus quod Deus non no-
scat. Dicendum est ergo, quod divina essentia
esl distincte repra?sentativa omnium
qua? relucent ac virtualiter continentur in
ea, a qua omne esse, omnis entitas et om-
nis ordo rerum profluxit.
; :