Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

3G IN LIBRl M I SENTENTIARUM. — DIST. XVII : QILEST. VI
Insuper in secunda secunda?, qiuestione A lis.Ideo tale caritatis augmentum fieri non
vicesima quarla : Omnis (inquit) addilio
est alicujus ad aliquid. Idcirco in om-
ni additione oportet saltem praeintelligere
distinctionem eorum quorum unum addi-
tur alteri, ante ipsam additionem. Si ergo
caritas additur caritali. oportet praesup-
poni caritatem addilam ut distinctam a
caritate cui addilur, non quidem ex ne-
cessitate secundum esse vel rem, sed saltem
secundum intellectum. Posset etenim
Deus quantitatem etiam corporalem augere,
addendo magnitudinem aliquam non
prius exsistentem, sed tunc primo creatam
: qua? quamvis prius non fuerit in
rerum natura, habet tamen in se unde
ejus distinctio intelligi possit a quantitate
cui additur. Si igilur caritas additur cari-
tati, oportet prsesupponere ad minus secundum
intellectum distinctionem unius
ab alia. — Distinctio autem in formis est
duplex :
una
secundum speciem ; alia se-
cundum numerum. Distinctio habituum
secundum speciem, est secundum diver-
sitatem objectorum ; distinctio vero secundum
numerum, est secundum diversitatem
subjecti. Potest ergo contingere quod
aliquis habitus per additionem augeatur,
dum extenditur ad queedam objecta ad
quae se prius non extendebat : sicque au-
getur scientia geometria? in illo qui de
novo incipit scire aliqua geometricalia
qua? ante nescivit. Sed hoc dici non potest
de caritate : quoniam minima caritas ex-
tendit se ad omnia qua? ex caritate sunt
diligenda. Non ergo talis additio in augsito, quia non est nisi
mento caritatis potest intelligi pra?suppo- D influens lumen caritatis.
unum luminare
— Ha?c Thomas
sita distinctione secundum speciem addita? in Summa.
caritatis ad eam cui superadditur. Relin-
quitur ergo, si fiat additio caritatis ad
caritatem, quod hoc fiat pra?supposita di-
stinctione secundum numerum, qua? est
secundum diversitatem subjectorum : sicul
albedo augetur per hoc quod album
additur albo, quamvis hoc augmento non
fiat aliquid magis album. Hoc aulem in
proposito dici non potesl, quia subjectum
carilatis non est nisi mens rationa-
valeret nisi una mens rationalis alteri adderetur
: quod est impossibile. Quamvis
etiam si esset possibile, tale augmentum
faceret majorem diligentem, non autem
magis diligentem. — Relinquitur ergo quod
caritas nullo modo queat augeri per ad-
ditionem caritatis ad caritatem, ut aliqui
ponunt. Si ergo augetur,hoc solum est per
hoc quod subjectum magis ac magis par-
ticipat caritatem, id est, secundum quod
magis reducitur in actum illius, et magis
B subditur illi. Hic namque est proprius
modus augmenti cujuslibet forma? qua? in-
tenditur, eo quod esse hujusmodi forma?
totaliter consistit in hoc quod susceptivo
inha?ret. Ideo quum magnitudo rei con-
sequatur esse ipsius forma?, formam esse
majorem, est eam susceptibili magis in-
esse, non formam aliam advenire. Hoc
quippe esse posset, si forma haberet ex se
ipsa aliquam quantitatem, non per com-
parationem ad subjectum. Sic ergo caritas
augetur per hoc quod intenditur in sub-
C jecto : et hoc est ipsam augeri secundum
essentiam.
Pra?terea, si quis instet, quod caritas est
lumen :
ergo sicut lumen sensibile crescit
in aere per additionem, ut patet in domo
candela alia superaccensa, sic et caritas
crescit in anima per additionem. Respon-
detur, quod additio luminis ad lumen in
aere, potest intelligi propter diversitatem
luminarium causantium lumen ; talis autem
distinctio non habet locum in propo-
At vero Bonaventura circa hsec aliter
sentit : Duplex, inquiens, opinio est hic.
Una, quod augmentum caritatis est per
depurationein a suo contrario, seu per impermixlionem
cum illo, juxta illud Phi-
losophi : l T
nuinquodque est tanto plus ta-
le, qnanlo minus habet de contrario suo
sibi admixtum. Contrarium autem carita-
li, est concupiscentia seu cupiditas vel
amor privatus. Ideo quanto plus ha?c ex-