Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

dist. l, q. 4,
\>. lliCets.
20 IN LIBROI I SENTENTTARUM. — DIST. XVII ; QU.EST. III
perhibentur. Hsec in prima secundae. — A jectum est ibi. Unde et Thomas hic aptius
Goncordat Richardus.
.'Egidius etiam, quamvis hic prolixc de-
scribat quse vires in actibus suis sint re-
ditivse ad se et reflexivse supra proprios
actus, in conclusioue tamen concordat
praehabilis. Certum est autem, quod nul-
la potentia organica aut materialis, sit
conversiva et reflexiva supra se ipsam et
actus suos. Oportet namque quodlibet re-
dire ad quodlibet; quumque continuum et
materiale sit in infinitum divisibile, ne-
cesse esset in tali reditione ad se infinita
pertransiri. Hinc nulla potentia in homine
est cognitiva aut appetitiva proprii actus,
proprie loquendo de appetitione, nisi in-
tellectus atque voluntas. Quod Proclus Pla-
tonicus in Elementatione sua theologica
subtilissime probat : Omne, inquiens, incorporeum
ad se conversivum est; item-
que, Omne ad se conversivum, impertibile
est et simplex. Idem asseritur et probatur
in libro de Causis.
Ad primum ergo respondet AlbertUs,
quod quatuor sunt ex caritate diligenda
tanquam objecta quse proprie diliguntur,
ex quibus bonum gratise ac glorise desi-
deratur. Caritas vero et actus ejus virtu-
tesque ceterse diliguntur tanquam dispo-
sitiones ad felicitatem, et tanquam bona
quse rationali creaturee optantur : juxta
quem modum et beatitudo creata ex ca-
ritate diligitur. Beatitudo vero increata et
objectalis, quae Deus est, est ex caritate
super omnia incomparabiliter diligenda.
— Thomas vero respondet, quod caritas
est quodammodo media inter Deum et
proximum, quum sit similitudo Dei, et ra-
tio proximum diligendi : idcirco ad dile-
ctionem consequitur utriusque.
Ad secundum prselali doclores, ^Egidius
quoque et alii multi respondent in alio
loco, quod in hujuscemodi dileclione di-
lectionis non itur in infinitum : quia eodem
actu dilectionis diligitur objectum et
ipsa dilectio, ut supra, quum de fruitione
tractaretur, narratum esl conlra quod ob-
scribit : Constat quod actus dilectionis secundum
quod tendil in alterum, differat
numero ab actu dilectionis qui diligitur
in alio, sive diligafur ut objectum, sive
ut ratio diligendi. Sed animam suam quis
potest ex carilale diligere, et etiam actum
sua3 dilectionis, et tunc distinguendum
est : quia vel dilectio fertur in actum
dilectionis proprium sicut in rationem di-
lectionis tantum, sicque eodem actu numero
diligitur diligens et actus ipsius; vel
B diligitur ut objectum dilectionis, et ita est
alius actus dilectionis qui diligitur et quo
diligitur, quoniam actus per objecta di-
stinguuntur ac differunt. Nec est incon-
veniens quod in actibus animae eatur in
infinitum in potentia,dummodo actus nunquam
sint simul infiniti in actu. Sicque
Avicenna concedit relationes quse consequuntur
actum apprehensionemque ani-
11133, multiplicari in infinitum. — Idem
dicunt hic ^Egidius et Richardus.
Ad tertium Bonaventura respondet, quod
C fides est rei non visse, et spes rei non
habitse : ideo super actus earum reflecti
diminueret rationem spei ac fidei, quum
illi actus prsesentes sint; ita autem non
est de caritate.
TErtio
QUiESTIO III
quseritur, An juxta capacita-
tem ac dispositionem naturali-
D um caritas infundatur.
Yidetur quod sic. Primo, quoniam super
illud Matthsei, Dedit unicuique secundum Matth..
propriam virtutem, scribit Hieronymus et 15-
habetur in Glossa : Non
pro largitate aut
parcitate dantis, alii plus alii minus tri-
buens, sed pro accipientium viribus. Hinc
et philosophi dicunt, quod causa prima
influit cunctis juxta capacitatem ipsorum.
— Secundo, quia infra, libro secundo, ha-
betur quod angeli altiores in natura sunt
altiores in gloria. Quo constat, quod juxta