Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

616 IX LIBRUM I SENTE.NTIARUM. — DIST. XL ; QU.EST. II
convenit proprie praedestinari, sen quod
praedestinentur. Unde apparet quod prae-
destinari convenil tanluin salvandis homi-
nibus. Inlerdum aulem pra?dslinatio su-
initur inullum improprie et extense pro
praeparatione cujuslibet finalis retributio-
nis : et sic convenit electis ac reprobis.
Uinc libro de Concordia praescientiae et
liberi arbitrii ait Anselmus : Praedestinatio
non solum bonorum est, sed etiam malorum.
Haec Richardus.
Omnes quoque doclores concorditer di-
cunt, quod praedestinari convenit rationalibus
et intellectualibus creaturis, non
secundum quod penitus non enlia, sed
prout in praescientia Dei erant ante mundi
constitutionem et praeordinabantur ad glo-
riam : sic tamen, ut praedestinationis con-
sequerentur effectum, subsistendo realiter
in proprio esse.
De omnibus his scribit egregie Alexan-
der, et consonant praeinducta scriptis ipsi-
us. Qui etiam contestatur, quod praedesti-
natio pertinet ad scientiam beneplaciti Dei
seu approbationis.
Scripta item JEgidii in his concordant
praehabitis. Qui hic prolixe declarat, qualiter
totum universum se habeat ad Deum
sicut domus una ad patremfamilias, ita
quod sicut paterfamilias primo in mente
sua praeconcipit qualiter suam velit domum
atque familiam ordinare et quempiam
honorare, ita Deus in se ipso totius
mundi institutionem et gubernationem ab
aeterno praeordinavit, et quosdam magis
aut minus sublimare disposuit, etc.
QU7ESTIO II
SEcundo
certus et immutabilis sit numerus
praedestinatorum.
Et qusestio ista multas includit, videli-
principaliter quseritur, An
cet : an praedestinatus possit damnari, an
non praedestinatus possit salvari, an nu-
inerus pra?deslinalorum possit augeri aut
A minui, an praedestinatio necessitatem imponat
praxlestinatis. Verum haec omnia
condependent : imo et ex superioribus pa-
tet ad ista solutio. Nempe idem est quae-
rere, an praedestinatio necessitatem im-
ponat praedestinatis ut salventur, et, an
providentia necessitatem imponat rebus
praevisis ut certive eveniant : et eisdem
rationibus quibus jam paulo ante proba- disuxxvm,
tum est hoc de providentia, potest id nunc q '
"
probari de praedestinatione, quae est velut
pars subjectiva ac species providentiae
B eadem quoque est utrobique solutio. De-
claralo autem qualiter praedestinatio impo-
nat seu non imponat praedestinato neces-
sitatem salvationis, patet an praedestinatus
queat damnari, et item an non praedesti-
natus possit salvari. Ex quibus protinus
elucescit, qualiter numerus praedestinatorum
certus immutabilisque consistat.
Et quod numerus ille sit certus, prae-
determinatus et invariabiliter a Deo praefixus,
facile est monstrare : quippe quum
scriptum sit, Omnia in numero, pondere Sap.*i,u.
C et mensura constituisti ; et rursus, Ego j ann.\m,
18 '
scio quos elegerim ; ^ a item, Domino Deo an- ' ' Dan. xiii,
tequam fiant, nota sunt omnia. Unde in 42.
secreta loquitur Augustinus : Deus, cui
soli cognitus est numerus eleclorum in
superna felicitate locandus. Istud quoque
requirit summa et perfectissima providen-
tia Dei, infinita etiam perfectio, imo et
impermutabilis ac infallibilis certitudo
praescientiae atque scientiae ejus.
Nihilo minus in oppositum hujus mul-
tipliciter argui potest, sicut et in littera
D tangitur. Nam unus potest obtinere coronam,
id est felicitatem, alterius. Ergo alius
potest eam amittere : et ita non praede-
stinatus potest coronam praedestinati sor-
tiri, quia corona non dicitur alicujus nisi
quia praedestinata seu praeordinata est ei.
Unde scriptum est : Tene quod habes, ne Apocm.ii.
alius accipiat coronam tuam. — Denique,
ad Romanos docet Apostolus quemadmo- Bom.xi,n.
dum Judaeorum perditio et ruina salus sit
gentium : ergo pereuntibus filiis et eleclis,
alieni salvanlur. — Item, omnis homo
;