Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QUiEST. TI : UTRUM IN DEO VERE SIT NUMERUS, ETC. 175
respondet : Deus est magis unus quam
unitas creata, quse per respectum ad Deum
se habet sicut effectus, et est in potentia
atque componibilis alteri : quorum nullum
convenit unitati increatae quee Deus
est, qui est ante omnem unitatem creatam
tanquam causa ipsius. Hinc dicunt philosophi,
quod omne quod est citra Deum,
est hoc et hoc. Atque Avicebron in libro
Fontis vitse fatetur : Primum creatum quod
recipit a primo increato, recipiendo est
duo, quia recipiens et receptum. Recipit
enim esse a primo, et est quid unum receptum
et participatum. Consideratur namque
in eo aliquid per modum actus, et
aliquid per modum potentise. Et ita secundum
diversas considerationes unitas
creata dicitur unitas et duo : siquidem
ratione indivisibilitatis dicitur unitas, et
dicitur duo in quantum quid creatum
constitutum in specie creaturse. Haec Al-
bertus.
Verumtamen de hac re, an scilicet uni-
tas et numerus dicant aliquid positive in
Deo, oportet plenius perscrutari.
Nunc igitur respondendum ad objecta.
Atque ad primum dicendum, quod divinus
Dionysius vult dicere, quod Deus est ante
unitatem creatam tanquam exemplar et
finis effectivaque causa illius, et quod
ipsemet Deus est unus et unitas superes-
sentialiter, et infinite eminentius quam ca-
pere valeamus. Unde ipsemet S. Dionysius
Do Divin. iterum contestatur, quod Deus est unus
nom
quia videlicet
xin.
cap- et unitas, ordo et numerus :
unus et unitas ex natura rei competunt ei,
ordo vero et numerus per exemplar et
causam. Tamen quomodo numerus Deo
conveniat, mox clarius exprimetur. — Ad
secundum, quod unitas Deo conveniens,
est unitas entis non determinati ad ali-
quod genus. Hinc Thomas ad istud respondet
: Unum dupliciter dicitur. Est enim
unum quod convertitur cum ente, quod
non est determinatum ad genus quantita-
tis, imo in omnibus entibus invenitur : et
sicut Deus est ens non aliquo esse quod
A non sit ipse, ita est unus non aliqua unita-
te quae non sit ipse, sed per essentiam suam,
ideo maxime unum. Aliud est unum
quod non convertitur cum ente, quod non
potest transumi ad divina quantum ad genus
suum, quod est quantitas, sed quoad
differentiam suam, quse ad perfectionem
est pertinens, sicut indivisibilitas et prima
ratio mensurandi, seu aliquid tale. Hoc autem
unum quod cum ente convertitur, ni-
hil reale superaddit eidem, sicut nec verum
nec bonum, quse convertuntur cum
B ente. — Et per hoc patet solutio tertii. Unde
et unitas quse est Deus,est omnis nume-
rus activa potentia exemplarique ratione
et superessentiali perfectione, qua omnium
rerum ac numerorum perfectionem in
se supereminenter comprehendit, habet et
continet. — Ad quartum Thomas respon-
det, quod Deus est aliquid determinatum
in se : alias de ipso negari non possent
creaturarum conditiones et proprietates.
Non tamen dicitur determinatus quasi termino
ullo finitus, sed quia per excellen-
G tiam sui simplicissimi esse, quod additionem
non suscipit, a creaturis cunctis
distinguitur.
SEcundo
QU^STIO II
principaliter quseritur, Utrum
in Deo vere sit numerus ; et an
unitas ac numerus dicant in Deo
quid positivum.
D Videtur quod in Deo non sit numerus.
Primo, quia de ratione numeri est nume-
ratorum diversitas : nam
et teste Isidoro,
numerus dicitur quasi nutus memoris, id Cf. tom.
est diversitatis. In Deo autem, ut patuit, xix -p- 424C -
nulla consistit diversitas. — Secundo, Phi-
losophus nono Metaphysicae loquitur : Numerus
est multitudo mensurata per unum.
Deus autem est infinitus et immensura-
tus. — Tertio, quia Boetius in libro suo
de Trinitate disseruit : Hoc vere est unum,
in quo nullus est numerus. Et intelligit