Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

DIST. XXXIX SUMMA : QU^ST. I '. AN
SUMMA
DISTINCTIONIS TRICESIM^E NON^
IN
hac distinctione tractatur, an scientia
Dei possit augeri aut minui. Et conslat
quod non, quum Deus sit prorsus incom-
mutabilis, ac tanta? simplicitatis quod sua
scientia est sua essentia. Tamen circa hoc
sophistica argumenta formantur,prout par-
tim in littera tangitur. Deinde tractatur in
distinctione praesenti de providentia Dei,
an cuncta includat, et universa, etiam ir-
rationalia ac vilia, distincte respiciat.
JAm
QU^STIO PRIMA
quseritur, An scientia Dei sit
tam invariabilis et perfecta, ut
non possit non scire quod scit, nec
scire quod nescit.
Videtur quod non, quoniam Deus potest
non amare quod amat, quum voluntas di-
vina sit libera : ergo potest non scire quod
scit. — Rursus, in Deo sunt idem velle
et scire : ergo sicut unum est liberum, ita
et aliud. — Amplius, in Deo sunt penitus
idem in re scientia atque potentia ; sed
Deus mulla potest facere quse non facit :
ergo et multa potest scire quse non scit.
— Insuper, creatura nihil potest facere
quse Deus potest ignorare ; sed forsan ce-
lebraturus sum hodie : ergo Deus potest
hoc scire. In seternis autem non differunt
esse et posse : ergo Deus hoc scit. Et po-
test esse quod non celebrem hodie : ergo
et hoc scit Deus. Ergo scientia ejus mu-
tatur, mutationi deceptionique subjacet, et
potest augeri ac minui.
Ad hoc Alexander respondet : Scientia
Dei invariabilis est, nec potest augeri nec
minui.
Sed objici potest : Scientia relative di-
citur ad scibile; sed multiplicatio unius
SCIENTIA DEI SIT 1NVARIABILIS, ETC. 493
A relativorum ponit multiplicationem alterius
: quum ergo scibilia queant multipli-
cari (quia scientia visionis non est nisi
entium), et Deus multa possit creare quse
non creabit; apparet quod si illa crearet,
multiplicaretur et augeretur scientia Dei.
— Dicendum, quod scientia Dei tripliciter
dicitur. Primo, pro approbatione. Secun-
do, pro simplici notitia : et hoc dupli-
citer. Primo, absolute, non connotando
exsistentiam rei scitse, juxta illud : Sa- ps .c\l\i,s.
pientia? ejus non est numerus. Alio modo,
B connotando exsislentiam sciti, juxta illud
iii Ecclesiastico : Domino Deo antequam Eccii.xxm,
crearentur, cuncta sunt cognita. Sicque 29secundum
quosdam, significatur ut visio,
et vocatur scientia visionis, quoniam visio
transit et quasi expandit se super rem
visam. Primo modo, sola bona subjiciun-
tur divinse scientise; secundo modo, bona
et mala, entia et non entia; tertio modo,
bona et mala, sed entia tantum secundum
aliquod tempus. Dicendum ergo, quod Dei
scientia non potest augeri, sed scita pos-
G sunt augeri. Quumque dicitur, Deus potest
scire quae non scivit ; dicendum, quod verum
est de scientia approbationis et visi-
onis : sicut dum impius convertitur, ap-
probat quem non approbabat ; et quia
creari potest quod nunquam creabitur, potest
videre quod non videt. Istud tamen
non ponit mutationem in Deo, sed ex mu-
tatione aut mutabilitate rei creatse crea-
bilisve contingit. De scientia vero simpli-
cis intelligentise istud non verificatur, quia
sub illa scientia cadunt quaecumque divi-
D nae potentiae sunt subjecta. Hinc dicitur,
quod scientia visionis et approbationis non
est infinitorum actu impermixto potentiae,
sed scientia simplicis intelligentiae infinitorum
est. — Ad argumentum dicendum,
quod est scientia ad res, et est scientia
a rebus. Scientia ad res prgecedit scita, nec
causatur ab eis, nec sequitur conditiones
eorum :
ideo non augetur nec multiplica-
tur illis auctis vel multiplicatis. Et talis
est scientia Dei : quse etiam non dicitur
relative ad scita secundum esse, sed so-