Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

54 IN LIBRUM I SENTENTIARUM.
quod actus caritatis perfectae in termino,
non meretur habitus sui augmeutum : et
hoc uon est ex impotentia hujusmodi ac-
tus. sed quoniam habitus suus non est
augmenti amplius susceptivus. Ha?c .Egi-
dius.
Videtur postremo positio ista dicentium
in augmento caritatis consistere statum,
tam ex parte caritatis quam ex parte ca-
pacitatis mentis creata?, tam etiam ex pra>-
ordiuatione divina, verior ac rationabilior
esse. Nec vidi hac vice aliquem doctorem
prsetactam S. Thonnc positionem sequentem.
N
QU^STIO IX
'Ono ( quseritur, An caritas minu-
atur.
Videtur quod sic. Primo, per experien-
tiam. Quemadmodum enim vir bonus for-
titer insistendo spirituali profectui sentit
se in caritate proficere, ita qui negligenter
se habet, experitur se in ea decrescere. —
Secundo, quia in Apocalypsi Dominus cui-
A/roc. H, 4, dam improperat, dicens : Habeo
adversum
te quod caritatem tuam primam reliquisti
; memor esto itaque unde excideris. Et
sicut dicunt quidam expositores, prsesul
cui hoc objicitur, non amisit caritatem in
toto : ergo diminuta solum fuit in eo. —
Tertio, quidam paulatim tepescunt : in
quibus caritas videtur successive diminui.
Eccii. xix, Unde et Ecclesiasticus protestatur : Qui D seu motus interior ;
spernit modica, paulatim decidet. — Quar-
to, caritas recipit magis et minus, quia
intendifur atque remittitur. Sed sicut idem
est caritatem intendi et augeri, sic idem
videtur caritatem remitti ac minui : ergo
minuitur. — Quinto, secundum Augusti-
num,caritatis profectus est cupiditatis mi-
noratio. Quo ergo cupiditas amplius invalescit,
eo caritas plus decrescit. Sed idem
est caritatem decrescere ac minui. — Sexto,conlraria
habent fieri circa idem.Quum
DIST. XVII ; QILEST. IX
\ ergo augmentum et diminutio contrarien-
tur, et augmentum caritati conveniat, vi-
detur quod et diminutio. — Septimo, super
illud Proverbiorum, Septies cadit justus ; /vow.xxiv,
ait Glossa : Per veniale peccatum. Ergo 16-
cadit per veniale ; sed non cadit per ve-
niale a caritate, ergo ab ejus augmento, et
sic caritatis minorationem incurrit. — Oc-
tavo, super illud in Exodo, Si rixati fue- Exod.wi,
rint viri inter se, et percusserit alter pro- l8ximum
suum ; habetur in Glossa, Lsesa
caritate in eo; et iterum, Infirmatus a fer-
B vore dilectionis languerit. Caritas ergo po-
test languere, lsedi, imo et minorari per
venialia mala : per mortalia namque cor-
rumpitur. Et istud videtur sacra Scriptura
prsetendere, dicente Christo Domino : Re- Mattk.
frigescet caritas multorum. Et ad Timo- XX1V ' '"'
theum Apostolus : Admoneo (inquit) te ut iiTim.1,6.
resuscites gratiam Dei in te. — Amplius,
sicut paulatim proficitur, ita paulatim de-
ficitur. Unde in Periarchon loquitur Origenes
: Nullus eorum qui in perfecto summoque
gradu exstiterit, subito evacuatur,
C sed paulatim atque per partes.Talis autem
evacuatio paulativa non fit nisi caritate
decrescente, quod est eam diminui.
In contrarium est communis doctorum
assertio, quorum motiva tangentur.
Ad istud Antisiodorensis in Summa sua,
libro tertio, respondet : Generalis opinio
est, quod caritas non potest remitti. Sed
circa caritatem quatuor sunt notanda : primum
est caritatis essentia ; secundum est
ejus radicatio in subjecto; tertium, fervor
quartunV, operatio ex-
terior. Caritas itaque quantum ad suam es-
sentiam, nequit remitti ; sed quantum ad
alia tria, potest. Hinc ait auctoritas : Ca-
ritas aut proficit aut deficit, id est, aut
intenditur aut destruitur : non ergo remittitur.
Augustinus quoque testatur : Hoc
facit veniale caritati, quod gutta aquae camino
ardenti. Gutta autem ardorem ca-
mini non minuit. Ideo argumenlatio ista
non valet, Caritas potest intendi, ergo potesf
remitti : quoniam habet causam inten-