Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

G42 ].\ LIRRIM I SENTEXTIARIM. DIST. XLVII SUMMA ; QU.EST. UNICA
SUMMA
DISTINCTIONIS QUADRAGESIM/E SEPTIM/E
'N hac disfinclione declarat Magisler dif-
I fusius quae in prsecedenti distinctione
snnt dicta, ntpote volunlatem Dei esse
jtigiter efficacem infallibiliterque imple-
quaest. i. ri : quod juxla prsehabila accipiendum est
de voluntate Dei proprie ac simpliciter
dicta, qua? est voluntas beneplaciti, con-
sequens, et ipsum velle omnipotens in
Deo consistens, et idem cum esse atque
Estherxm, cssentia Dei : cui volunlali nulla polest.
creatura resistere nec prsevalere. Deinde
movet circa hoc dubia, et ea declarat, ac
illa qua3 invicem videntur contrariantia
concordat, pandendo qualiter voluntas Dei
in Scripturis et in verbis doctorum mul-
tipliciter accipiatur. Verum, ut mihi vide-
tur, omnia #
in distinctione ista conlenta,
in prsecedenti distinctione sententialiter
continentur. Solutiones eliam qusestionum
quas quidam hic movent, ibi sunt assi-
gnatse. Nam Thomas, Albertus, /Egidius et
alii, quserunt hic, utrum voluntas bene-
placiti Dei semper efficaciter impleatur :
ad quod prsecedenti distinctione formali-
ter est responsum. Deinde hic quaeritur,
an aliquid fiat prseter Dei voluntatem : ad
quod item responsum est. Et utrum id
quod fit prseter voluntatem Dei, obsequatur
et serviat voluntati ipsius : ad quod
solulio est inducta.
QU^STIO UNIGA
OUaerilur item hic, An Deus possit
prsecipere ea quse sunt contra
aut prseter voluntatem suam.
Ad quod nondum lam evidenter solulio
esl rxpressa. Breviler igilur langenda sunt
aliqua pro clariori intelligenlia horum.
Itaque Alexander conscribil : Sicut ait
Ambrosius in libro de Patriarchis, quando-
A que aliquid jubendo signamus velle fieri,
quod tamen fieri nolumus, sed tantum ex-
perimentum obedientiae quserimus :
quem-
admodum Abraliam a Domino tenlatus Gen.xxu,2.
legitur et jussus filium immolare, quem
Deus nolebat ab eo occidi. Et hoc probat
Ambrosius ex hoc quod Dominus dixit ad
Abraham, Non extendas manum in pue- ibid. 12.
rum :
tanquam dicat, Affectum inquisivi,
non opus exegi. Tentabat Deus affectum
patris, an Dei prsecepta prseferret filio
suo. Ex hac distinctione patet quod du-
B plex est prseceptum, videlicet probationis
et exsecutionis. Vultque Ambrosius, quod
in praeceplo probationis signamus fieri
quod fieri nolumus, sed experimentum
solummodo quaerimus ; in praecepfo autem
exsecutionis signamus fieri quod
fieri volumus. Sicque prseceptum illud
Abrahae factum de filio immolando, fu-
it praeceptum probationis, quod animi
prseparationem, non facli exsecutionem
exegit.
Praeterea quserit Alexander,an Deus que-
C at contra legem pra?cipere naturalem. Et
respondet : Super illud ad Romanos, Con- Rom.Ta,n.
tra naturam insertus es in bonam olivam,
distinguit Glossa contra naturam triplici-
ter. Et sumitur ista distinctio ab Augusti-
110 contra Fausjum dicente : Apostolus
dicit id esse contra naturam, quod est
contra consuetudinem natura quam no-
titia comprehendit humana. Secundo con-
Ira naturam dicitur, contra naturalem pos-
sibilitatem naturse inditam ut de illa valeat
facere Deus quidquid vull. Sicque asserit
D Augustinus : Deus omnium conditor naturarum
nihil agit contra naturam.Id enim
erit unicuique naturale, quod Deus in ea
et de ea effecerit, a quo omnis modus,
numerus et ordo fluxit naturse. Tertio di-
citur contra naturam, contra summse na-
turae legem. Et hsec est summa natura
quse est in Deo, alias regulans naturas :
conlra quam Deus nil operatur nec agere
potest, nec contra legem naturae secun-
do modo acceplam, sicut nec contra se
ipsum ; sed contra cursum et legem na-