Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

144 IN LIBRUM I SENTENTIARUM. DIST. XXII ; QU.EST. IV
vina essentia sit summe simplex, tamen A
ob suae perfectionis infinitatem et nostri
intellectus debilitatem,- non possumus ejus
perfectionem uno conceptu concipere, nec
nomine uno plene exprimere. Imo si de
ea formaret intellectus aoster diversos
conceptus sine fine, nuuquam per illos
conceptus exprimerel eam periecte, quum
in se ipsa perfectionis sit infmitae. Itaque
pluralitas nominum personalium et notio-
nalium in divinis, bene est a parte Dei,
quoniam plures personae sunt et notiones;
diversitas vero essentialium nominum, est B
ex parte nostri intellectus : qui tamen
non est cassus, quoniam fundamentum
liabel in re, et correspondet ei non essen-
fialis multitudo, sed divinee perfectionis
plenitudo. Haec Richardus.
Ex his patet responsio ad id quod in
quaestione movetur, Unde consurgat mul-
tiplicitas nominum divinorum.
Verumtamen Alexander circa hoc scribit
: Multiplicitas divinorum nominum
intellectus conferentis ipsos effectus ad
primam causam. Quod potest esse dupli-
citer, puta secundum differentiam et secundum
convenientiam. Secundum dif-
ferenliam nominatur per nomina ista,
increabile, incorruptibile, invariabile :
quse
dicunt de Deo non quod est, sed quod 11011
est. Porro secundum convenientiam est
collatio effectus ad causam suam supremam
dupliciter, scilicet secundum esse,
el secundum bene esse. Secundum colla- D
tionem ipsius esse creaturse ad causam,
nominatur per nomina sumpta corporalium
et spiritualium rerum,quae vel proprie
vel translative dicuntur de Deo ; secundum
collationem vero ipsius bene esse
creaturse ad ipsum, vocatur per excellen-
tiain, ut quuin dicitur superbonus, super-
sapiens. Hsec Alexander.
Gujus posilio videtur aliqualiter dissen-
tire a preefatis doctoribus, qui affirmant
multiplicitatem divinorum nominum par-
tim causari ex divinorum diversitate ef-
feetuum. Pro quorum eoncordia occurrit
dicendum, quod multiplicitas ista radica-
Jiler, materialiter seu fundamentaliter est
pro parte ex parte divinorum effectuum
et ex multiplicitate actuum Dei, comple-
live vero est ex parte intellectus confe-
rentis et nomina ipsa instiluentis.
Postremo circa heec scribit Udalricus in
Summa sua, primo libro : Diversilas ra-
tionis perfectionum in Deo exsistentium,
non est lantum ex parte nostri intelle-
ctus,quia sic intellectus noster esset vanus
et falsus; sed fundalur super rem. Nam
omni intellectu nostro secluso, adhue es-
sent in Deo vere et proprie sapientia, bo-
nitas, etc. Nec tamen est diversitas ex
parte divinee essentiee. Non enim oportet
ad verificationem orationis quod modus
rei correspondeat modo intellectus noslri,
sed sufficit ut id quod est in intellectu,
causam et fundamentum habeat in re :
sic namque abstrahentium non est men-
dacium. Est ergo in Deo realis habilitas
non est ex multiplicitate divinae essentise C ad fundandum in se et ad causandum
sive effectuum ejus, sed ex consideratione distinctionem hujusmodi rationum. Ha?c
Udalricus.
Ex quibus patet sblutio ad objecta. Di-
versis etenim nominibus tanquam diver-
sis signis, correspondent in Deo vel diversee
res relativee aut notionales, aut eadem
res absoluta secundum aliam et aliam ra-
tionem accepta : et ita sermo subjicitur
rei. Cur autem nomina illa divina non
consistant synonyma, est expressum.
OUarto
QUiESTIO IV
queeritur, An divisio nomi-
num divinorum in littera sufficienter
ponatur.
Videtur quod non,quia ex verbis SS. Au-
guslini atque Ambrosii ponitur hic tri-
membris divisio, ila quod quaedam dicun-
tur de Deo essenlialiter, qusedam relative,