Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

* transccn
dcnliam
496 1N LIBRUM I SENTENTIARTIM. — DIST. XXXIX ; QU.EST. I
tiam perfecte cognoscit ; omnia antem et A euntes, ut creare : et hi conveniunt Deo
singula in divina relucent essentia : crgo ex tempore. Unde et temporis leges se-
suam cognoscendo essentiam, cuncta et quuntur : nam primo sunt futuri, deinde
singula necessario naturalilerque intelligit
et scit. — Denique aliqui dicunt, et Scotus
tangit, quod idea? in mente divina naturaliter
reprsesentanl : ergo per eas omnia
naturaliter cognoscuntur a Deo.
Ad hoc videtur dicendum, quod quan-
tuin pertinet nude ad ipsam scientiam,
omnia naturaliter et necessarie a Deo sci-
untur, non autem quantum ad connotata
atque relata.
Denique scripta Alberli, Petri et Richar-
di, pra?inductis ex Alexandro, Thoma et
Bonaventura concordant.
Antisiodorensis quoque in Summa sua,
libro primo, preemissa triplicis scientise
qua dis-
Dei distinctione, subjungit : Ex
tinctione patet, qualiter neganda? aut con-
Deus
cedendse sunt hujusmodi locutiones :
potest plura scire quam scit; scientia Dei
potest augeri, etc. : quse secundum unam
acceptionem ipsius scientia?, vera? sunt,
preesertim quoad numerum scitorum.Quod C
tamen intelligo de scientia rerum incom-
plexarum, quoniam multa talia possunt
esse quse nunquam erunt. Sed de scientia
enuntiabilium non est verum, quia secundum
Reales, quum Deus incipit scire aliquod
enuntiabile, desinit scire ejus con-
tradictorie oppositum. Nec sequitur, Deus
sciebat hoc prius, et modo non scit hoc,
ergo oblitus est aut mutatus : quia per
transeuntiam * rerum id accidit. Secundum
Nominales vero, dicentes, Quod semel
est verum, semper erit verum ; Deus nihil D
incipit aut desinit scire : et hoc magis
consonat Augustino et Magistro. Haec An-
quae recitative commemoro.
tisiodorensis :
Ut autem dicta melius intelligantur, commemorabo
hic scripta Durandi, dicentis :
Actus Dei sunt in triplici differentia.
Quidam sunt notionales, ut gignere et
spirare : ad quos non est in Deo libertas,
vel potentia ad oppositum. — Alii sunt
actus Dei in exteriorem materiam trans-
B
praesentes, tandem praeteriti. Respectu quorum
est in Deo libertas atque potestas ad
oppositum.
Alii sunt actus habentes se medio modo,
ut intelligere, velle : quia in Deo
intrinsece sunt ; connotant tamen habitu-
dinem seu respectum ad res ad extra, in
quantum Deus scit et vult non solum se
ipsum, sed alia quoque. Hi actus conside-
rari possunt secundum id quod sunt, et
item secundum respectum ad secundaria
sua objecta. Primo modo non est in Deo
libertas vel potentia ad oppositum respectu
hujusmodi actionum : nullum enim
intelligere aut velle est in Deo, quod pos-
sit aut potuerit non esse in eo, etiam de
potentia absoluta; nec aliquid ei deest,
quod potuerit vel possit ei inesse. — Si
vero considerentur secundum respectum
ad objectum, sic distinguendum est. Nam
quoad principale suum objectum, quod
est divina essentia, non est in Deo libertas
aut potentia ad oppositum actuum horum,
quia necessario intelligit et vult suam es-
sentiam. — Si autem considerentur per
respectum ad secundarium objectum, rur-
sus est distinguendum. Nam respectu se-
cundariorum objectorum est in Deo duplex
cognitio : una qua apprehendit rerum
quidditales; alia qua apprehendit earum
habitudines, compositionem quoque et di-
visionem : quse est scientia enuntiabilium.
Et isla est duplex : una qua res apprehen-
ditur secundum compositionem possibi-
lem tantum; alia qua res apprehenditur
secundum compositionem et divisionem
non solum ut possibilem, sed etiam ut deductam
aut deducendam in actum pro
tempore aliquo : qua? cognitio ad scien-
tiam pertinet visionis. Itaque quantum ad
primam et secundam cognitionem, Deus
non potest nescire quod scit, aut scire
quod nescit; sed quoad tertiam, potest.
Quorum ratio est, quoniam Deus neces-
sario scit non solum suam essentiam, sed