Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

AN POTENTIA, IMO ET OMNIPOTENTIA, DEO VERE CONVENIAT
pus esse in locis diversis, vel majus cor- A pliciter dicta, seu absolute perfecta; ideo
distributio addita ei quum dicitur omni-
pus in loco minori : quse capere non valemus,
quia imaginatio nostra semper dicit
contrarium. Unde quum Deus sic facial in
Sacramento altaris, oporlet quod ratio su-
per se elevetur ut credat. Tertio, propter
privationem omnis exsistentiae secundum
omnem comparationem, scilicet principii
et medii ac finis : ut prseteritum non esse
prseteritum. Omnis namque potentia ali-
quid faciens, respicit ens in ratione prin-
cipii aut termini, aut utroque modo. Hinc
Deus de ente potest facere non ens, et B
econtra; sed de non ente non potest facere
non ens. Quarto, secundum illustrationem
veritatis seternse et ordinem divinse sapi-
entise : ut quod duo opposila insint eidem
secundum idem : hoc enim veritas summa
dicit impossibile esse. — Itaque impossi-
bile primis duobus modis, est Deo pos-
sibile, eo quod nec potentia Dei nec in-
telligentia ejus sit limitata. Quod vero
impossibile est aliis duobus modis, Deus
non potest omnino : quia illa posse non
est posse, eo quod ratio entis repugnet C
eis, et sint contra ordinem sapientise Dei.
Sed objici potest : Deus facere potest
quod prseteritum sit prsesens ; sed prse-
sens non est prseteritum : ergo potest fa-
cere quod prseteritum non sit prseteritum.
— Propter hoc et alia qusedam similia,
fuit opinio Gilberti Porretani, quod Deus
potest super impossibile per accidens. Ad
auctoritatem vero Hieronymi, asserentis
quod Deus non potest facere de corrupta
virginem, exponit sic : Non potest, id est,
non ostendit se posse, quia hoc nunquam D
fecit. Similiter verbum Augustini dicentis,
Yeritatem de prseterito non potest facere
falsam, exponit sic : Salva re. Hujusmodi
autem expositiones extranese sunt. Ideo
contra-
opinio illa non est tenenda : imo
dictionem implicat, prseteritum non esse
praeteritum seu non fuisse, sicut triangulum
non esse figuram. — Ilsec Bonaven-
tura in Scripto.
Hinc quoque in Breviloquio ait : Primum
principium potens est potentia sim-
potentia, distribuit pro his quse posse, est
posse simpliciter. Ha?c autem sunt quae
egrediuntur a potentia completa et ordi-
nata. Potentiam vero completam dico, quae
non potest deficere neque succumbere nec
egere. Porro potentia peccando deficit,
patiendo succumbit, et in corporalibus ac-
lionibus indigentiam includit. Denique di-
vina potentia quum sit summa et perfe-
ctissima, non est de nihilo, neque sub
aliquo, nec indigens alio : hinc nec cul-
pabilia agit, nec poenalia sustinet, nec
materialia operatur.
Potentiam demum ordinatam contingit
tripliciter dici : primo, secundum actum
secundo, penes aptitudinem ex parte crea-
turse ; tertio, secundum aptitudinem ex
parte solius virtutis divinae. Quod primo
horum modorum possibile est, non solum
est possibile, sed etiam actuale. Quod
autem possibile est secundo modo dumtaxat,
est simpliciter possibile, quamvis
non actuale. Quod vero possibile est solum
tertio modo, possibile est Deo, et
impossibile creaturae. Sed quod nullo horum
modorum possibile est, ut id quod
directe repugnat naturse et ordini rerum
secundum rationes et causas primordia-
lissimas et seternas, est simpliciter im-
possibile : ut quod Deus faciat aliquid
actu infinitum, vel quod faciat aliquid
simul esse et non esse, aut quod faciat
illud quod fuit, non fuisse. — Hsec Bona-
ventura ibi.
Prseinductis concordat Albertus : qui
etiam quserit hic, utrum potentia Dei
aequatur scientise ejus. Videtur quod non :
quia scientia est boni et mali, potentia ve-
ro est boni tantum. Sed contra : scientia
posita ponit potentiam, non econtra : nam
sequitur, Iste scit, ergo potest scire. Ergo
potentia est in plus et prius quam scien-
tia. — Quseritur quoque, an potentia se-
quatur voluntatem. Quod sic videtur, quoniam
scriptum est in libro Sapientise :
Subest tibi, quum volueris, posse. Ergo sop.xu.is.
;