Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

IN LIBRUM I SENTENTIARUM. — DIST. XXXVHI SUMMA 473
E. Contra hoc quod dictum est, prcescientiam Dei non posse falli,
oppositio.
Ad hoc autem quod supra dictum est, scilicet praescientiam Dei falli non posse,
solet a quibusdam ita opponi : Deus praescivit hunc lecturum, vel aliquid hujus-
modi ; sed potest esse ut iste non legat : ergo potest aliter esse quam Deus prsesci-
vit. Ergo potest falli Dei praescientia. Quod omnino falsum est. Potest equidem non
fieri aliquid, et illud tamen praescitum est fieri ; non ideo tamen potest falli Dei
praescientia : quia si illud non fieret, nec a Deo prsescitum esset fleri.
Sed adhuc urgent quaestionem, dicentes : Aut aliter potest fieri quam Deus
praescivit, aut non aliter. Si non aliter, ergo necessario cuncta eveniunt ; si vero
aliter, potest ergo Dei praescientia falli vel mutari. Sed potest aliter fieri, quia potest
aliter fieri quam fiat ; ita autem fit ut praescitum est : aliter ergo potest fieri quam
praescitum est. Ad quod dicimus, illam locutionem multiplicem facere intelligen-
tiam, scilicet, aliter potest fieri quam Deus praescivit, et hujusmodi, ut : potest non
esse quod Deus praescivit ; et, impossibile est non esse quod Deus prsescivit ; et,
impossibile est non esse prsescita omnia quae fiunt, et hujusmodi. Possunt enim
haec conjunctim intelligi, ut conditio sit implicita, et disjunctim. Si enim ita intel-
ligas : non potest aliter fieri quam Deus praescivit, id est, non potest utrumque
simul esse, scilicet, quod Deus ita praesciverit fieri, et aliter fiat ; verum intelligis.
Si autem per disjunctionem intelligas, ut dicas, hoc aliter non posse evenire quam
evenit, quomodo futurum Deus praescivit ; falsum est. Hoc enim aliter potest eve-
nire quam evenit, et tamen Deus hoc niodo futurum praescivit. Similiter et alia
determinatio, scilicet, impossibile est illud non evenire quod Deus praescivit, vel
quum Deus prasscierit : si conjunctim intelligas, verum dicis ; si disjunctim, falsum.
Ita etiam et illud : impossibile est non esse praescitum omne quod fit, id est, non
potest esse utrumque simul, scilicet, ut fiat et non sit preescitum ; hic sensus verus
est. Si vero dicis, Deum non potuisse non praescire omne quod fit, falsum est. Potuit
enim facere ut non fieret, et ita non esse praescitum.
SUMMA
DISTINCTIONIS TRIGESIM^ OCTAVJE
OUIA
A do materiam : et specialiter in preesenti
determinat distinctione de scientia Dei, an
sit CaUsa rerum - Et circa hoc arS uit ad
partem utramque, ac deinde determinat
quid sit tenendum. Specialiter quoque
praecedenti distinctione videbatur inquirit, an scientia seu prsescientia Dei,
Magister a principali proposito aliqua- quam constat seternam infallibilemque
liter digressus, tractando videlicet qualiter consistere. imponat rebus necessitatem.
angelis conveniat esse in loco localiterque Quocirca respondet atque elucidat quali-
moveri sive in tempore, nunc ad propo- ter simul stent praescientia Dei et contin-
situm redit, de cognitione Dei prosequen- gentia rerum.