Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

UTRUM PROPRIETATES PERSONARUM AP, INVICEM DISTINGUANTUR REALITER 239
Dicendum ad primum, quod quidam (ut
Avicenna) dixerunt quod eadem numero
relatio in utroque sit extremorum. Quod
stare non valet, quia accidens unum non
potest in duobus esse subjectis. Idcirco
dicendum, quod in utroque extremorum
est una relatio differens ab alia in quibusdam
secundum speciem, sicut in il-
lis quse diversis nominibus exprimuntur
utrinque, ut paternitas et filiatio. In ali-
quibus vero non differunt specie, sed numero
tantum, ut quando utrinque est
unum nomen, ut in similitudine et sequa-
litate ; tuncque relatio quse est in uno ut
in subjecto, est in altero ut in termino
seu objecto, et econverso. Et ita relatio
secundum esse suum prout habet fundamentum
in re, non est medium, sed ex-
tremum ; sed secundum respectum est medium
:
ideo realiter distinguuntur. — Ad
secundum, quod sicut attributa essentialia
non sunt plures res, ita nec proprietates
unius personse; sed sunt una res, quae est
illa persona. Attamen quum relatio ma-
neat in divinis etiam secundum sui ge- G stionem, quia ex prseinductis circa alias
neris rationem, manet quoque relationis
distinctio in quantum relatio : ideo dici
potest quod sunt plures relationes,et quod
una non praedicatur de alia. Sic vero non
est de essentialibus, quse non manent in
divinis secundum communem generis ra-
tionem. Idcirco non distinguuntur secundum
rationem alicujus communis cujus
ratio sit in Deo, si accipiatur commune
secundum quod est nomen primse inten-
tionis. Si autem sumatur commune ratio-
nis secundum quod est nomen secundse
intentionis,sic commune est eis quod sunt
attributa. Quumque dividant unum commune
rationis, secundum hoc non prse-
dicantur de invicem : non enim dicimus
quod hoc attributum sit illud, imo dicimus
quod sit aliud attributum ab illo. Sed
quia non dividunt unum commune reale,
ideo ratione divinse simplicitatis prsedicantur
de invicem secundum quodcumque
nomen primse intentionis, ut potentia est
sapientia, etc. — Hsec Thomas in Scripto.
A Gujus verba quibus ait paternitatem et
communem spirationem non esse res du-
as, seu non distingui realiter, non viden-
tur consonare prsehabitis ex Alberto, Bo-
naventura, aliisque quibusdam, dicentibus
quod generare et spirare realiter distin-
guantur. Paternitas autem est generatio
ipsa activa, et spirare est communis spi-
ratio qua Pater et Filius spirant Spiritum
Sanctum. Prseterea paternitas est idem
quod Pater ; non autem est idem quod
filiatio aut Filius : et tamen communis spi-
B ratio est realiter idem quod Pater et Filius,
qui sunt unus spirator, et aliquo modo
duo spirantes, qui sunt sua communis
spiratio. Verum ad hanc difficultatem ex
dictis ac dicendis poterit haberi responsio.
Goncordant prseinductse responsioni Tho-
mse Petrus et Richardus. Tamen istam
difficultatem de distinctione inter pater-
nitatem et communem spirationem, re-
mittit Richardus ad distinctionem sequen-
tem. Albertus autem, Bonaventura, et alii
multi, hoc loco non movent hanc quse-
distinctiones videtur patere. iEgidius tamen
hic movet eam, et in conclusione
concordat cum Thoma, sed declarationem
ejus dicit deficere. Verum, ut tactum est
supra frequenter, ipse scripta Thomse mul-
toties nititur improbare, sed irrationabi-
liter atque invalide, sicut et prsecedenti
distinctione reprobare conatur distinctionem
quam inter relationem, notionem et
proprietatem ponit vir sanctus, dicendo
proprietatem esse quse convenit uni soli :
D contra quod objicit, quia secundum hoc,
innascibilitas esset proprietas Patris, nec
essent tantum tres proprietates. Et tamen
quod Thomas dicit, Alexander, Albertus,
Bonaventura, aliique communiter dicunt.
Nec valet iJIa objectio, quia secundum prse-
fatos doctores, in divinis sunt tantum tres cf. dist.
proprietates personales, quamvis ponantur *xn 'i-*-
ibi quatuor proprietates : quoniam aliquid
plus est de ratione proprietatis persona-
lis, quam de ratione proprietatis, prout
prsecedenti distinctione ostensum est.