Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

180 IX LIBRUM I SENTENTIARUM. DIST. XXIV ; QU.EST. III
divisionis negatio importalur in ratione A
unius. Unum vero prout est prineipium
numeri, superaddit enti esse mensurae :
cujus ratio primo invenitur in unitate,
deinde in aliis numeris, ac deinceps in
quantitatibus quoque conlinuis, et exinde
translaluin est nomen mensura ad omnia
alia genera, ut dicilur decimo Melaphysi-
ca3. — Praeterea quidam mediam viam te-
nent, consentientes Aristoteli in hoc quod
unum quod cum ente convertitur, nihil
reale addat enti cui adjungitur; Avicennae
vero, in hoc quod dicit unum quod con- B
vertitur cum ente, et quod est principium
numeri, non differre realiter. Et ita secundum
eos, unum quolibet modo sum-
ptum, nil addit reale ei cui adjungitur. Sed
hoc stare non valet : quia si unitas quae
est principium numeri dicat privationem,
tunc non erit nisi in anima, et ita nec
numerus cujus exstat principium ; et ita
non posset esse species in aliquo genere.
Itaque dico, quod unitas et numerus
secundum quod sunt in genere quantita-
tis, non inveniuntur nisi in quibus inve- C
nitur commensuratio quantitatis : propter
quod inveniuntur tantum in rebus ha-
bentibus quantitatem continuam. Propter
quod, juxta Philosophum, non cognoscimus
numerum nisi divisione continui. Et
hic numerus subjectum est arithmetici, ut per aliquid realiter additum Deitati; nec
Avicenna testatur. Sicque numerus iste et numerus in divinis realiter differt a nu-
unitas non veniunt in prsedicationem dimeratis personis. Boetius quoque numevinam,
sed unum et multitudo prout conrum essentialem ac proprie dictum, non
sequuntur ipsum ens universaliter : et ita personalem, a divinis excludit. Ex his om-
nil addunt in divinis nisi rationem neganiationis, sicut Magister dicit in littera. — D
illa solvuntur de facili argumenta.
Haec Thomas in Scriplo.
Insuper in prima parte Summae, quae-
inquit, non addit
stione undecima : Unum,
super ens nisi divisionis negationem : idcirco
cum ente convertitur. Nam omne
ens aut simplex est, aut compositum.Quod
autem est simplex, est indivisum actu at-
que potenlia; composilum vero non-habet
esse quamdiu partes ejus ab invicem sunt
divisa?, sed postquam componunt et con-
stiluunl ipsuin. — Qui autem dixerunt
idem esse unum quod convertitur cum
ente, et quod est principium numeri, in
duas opiniones contrarias sunt divisi.Nam
quoniam unum quod convertitur cum en-
te, non addit enti quidquam reale, sed si-
gnificat substantiam rei prout est indivisa,
Pythagoras et Plato opinati sunt idem esse
dicendum de uno quod est principium
numeri ; et quoniam numerus componitur
ex unitatibus, crediderunt quod numeri
essent substantise omnium rerum. Econtrario
Avicenna considerans quod unum
quod est principium numeri addit aliquid
supra substantiam rei, credidit quod etiam
unum quod convertitur cum ente, addat
aliquid supra essentiam entis : quod falsum
est. Haec Thomas in Summa.
Ad argumenta dicendum, quod probant
dumtaxat quod in divinis non sit numerus
proprie ac simpliciter dictus, qui diver-
sitatem et essentialem distinctionem in-
cludit, sicut est declaratum. Nec in Deo
est proprie multitudo, nisi pluralitas ex
relationibus originis manans. Qualiter autem
incircumscriptibili Deo conveniat ha-
bere mensuram aut mensurari, tactum est
paulo ante, et plenius supra, ubi tractatum
est de eeternitate, qualiter sit mensu-
ra Dei. Haec namque mensuratio non est
QUiESTIO III
TErtio quaeritur, An dictiones numerales
in divinis dicant aliquid
positivum; et si aliquid dicant,
an dicant substantiam vel
relationem potius.
Haec quaestio duo includit. Primum est,
an dictiones illae aliquid ponant in Deo