Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

424 IN LIBROI I SENTENTIARUM. — DIST. XXXVI ; QlvEST. V
quidquid causatur ab ipso. Il.rc Thomas.
— Idem Petrus et Richardus. Concordat et
Alexander.
Prseterea si quaeratur, an iraperfecta
sint in Deo, et an habeant ideam in eo;
respondet. Bonaventura, quod imperfecta
quantum ad entitatem, bonitatem et veri-
tatem quam habent, sunt in Deo, et ha-
bent ideam in eo, causaliterque fluxerunt
ab ipso : sic enim Greatori aliquo modo
assimilantur. Sed in quantum imperfecta,
prout imperfectio privationem seu nega-
tionem perfectionis importat, non sunt
in Deo, nec habent in eo ideam propri-
am, sicut nec ipsa privatio. Ha?c Bonaven-
tura.
Sed quseri potest, An creaturse habeant
verius esse in Deo quam in se ipsis.
Ad quod Thomas respondet : Esse crea-
turse potest quadrupliciter considerari :
primo, prout est in propria natura ; se-
cundo, prout in cognitione nostra ; ter-
tio, prout est in Deo ; quarto, abstracte,
videlicet in communi, prout abstrahit ab
omnibus istis. Quum itaque dicitur crea-
tura verius esse in Deo quam in se ipsa,
comparatur primum et tertium esse ipsius
creatura? respectu quarti, quoniam omnis
comparatio est respectu alicujus commu-
nis : atque pro tanto dicitur, quod creatura
verius esse habet in Deo, quoniam creato : quoniam in se ipsa est secundum
omne quod est in alio, est in illo per mo- essentialia et intrinseca sua principia, atdum
illius, non per proprium modum ;
sicque creatura est in Deo per modum et
que secundum esse suum naturale, verum
ac proprium ; in aliis autem, secundum
esse increatum, videlicet per suum es- similitudinem suam. Si autem fiat comse
ideale et exemplare, quod est ipsemet D paratio rei ad similitudinem suam, ut sit
Deus. Propter quod dicit Anselmus, quod
creatura in Deo est creatrix essentia, id
est esse creaturae secundum quod in Deo
est ; in se vero est per modum esse crea-
ti, in quo minus est de veritate essendi
quam in esse increato. Porro si compare-
tur esse primum ad secundum respectu
quarti, habent se sicut excedentia et ex-
cessa. Esse enim in propria natura, in
quantum est esse substantiale rei, verius
est quam esse ejus in anima, quod est
A esse accidentale, et ita excedit illud ; sed
exceditur secundum quid, in quantum res
habet in anima quoddam esse abstractum,
immateriale et spirituale, in se ipsa autem
materiale. Haec Thomas. — Idem scri-
bit Albertus prolixius, et concordat Udal-
ricus.
Unde elicit Thomas atque concludit,
quod res aliquando verius esse habet ubi
habet esse per similitudinem suam, quam
in propria natura. Quod verum videtur de
similitudine increata et ideali quam habet
B in Creatore. Esse autem ideale rei in Deo,
et proprium esse ejus, non sunt idem es-
se nec genere nec specie nec numero,
sed analogia.
Porro Bonaventura respondens : Triplex,
ait, est exsistentia rerum : prima est in
exemplari seterno ; secunda, in intellectu
creato ; tertia, in mundo. In exemplari
seterno et in intellectu creato sunt res secundum
similitudines suas ; in mundo au-
tem, secundum propriae naturae veritatem.
Dum igitur quseritur ubi sint verius, du-
C pliciter potest inteiligi. Primo, quod fiat
comparatio ejusdem rei ad se secundum
diversum modum exsistendi, ut sit sen-
sus : ubi res creata verius habeat esse,
in producente aut cognoscente, vel in se
ipsa ? Sicque creatura verius esse habet in
proprio genere. quam in Deo vel intellectu
sensus :
quid habeat verius esse, ipsa res,
aut similitudo ipsius ? ita simpliciter concedendum,
quod similitudo rei verius atque
nobilius habeat esse in Deo, quam
ipsa res in se ipsa sive in mundo : quia
in Deo habet esse exemplare seternum et
increatum. Similitudines quoque rerum in
mente creata verius et nobilius esse ha-
bent, ut ait Augustinus libro de Trinitate :
non ratione ejus quod sunt, quia acciden-
tia sunt ; sed ratione ejus in quo sunt :