Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

510 IN LIBRUM I SENTENTIARUM. — DIST. XL SUMMA
eorumdem. Sicut enim praedestinationis effectus illa gratia est qua in praesenti justi-
ficamur, atque ad recte vivendum et in bono perseverandum adjuvamur, et illa qua
in futuro beatificamur; ita reprobatio Dei, qua ab aeterno non eligendo quosdain
reprobavit, secundum duo consideratur :
quorum
alterum praescit et non praeparat,
scilicet iniquitatem ; alterum praescit et praeparat, scilicet aeternam poenam. — Unde
Aug.n>po- Augustinus ad Prosperum et Hilarium : Haec (inquit) regula inconcusse tenenda est
fib°vi'
C
n'V peccatores in peccatis praescitos esse, non praeparatos ;
pcenam autem esse praepara-
u.deDono tam. Praeparavit enim Deus, ut ait Augustinus in libro de Dono perseverantiae, in
?7,n.4i! praescientia sua quibus voluit bona sua ; et quibuscumque donat, procul dubio se
Lyra in donaturum esse praescivit. Praeparavit etiam Deus, ut ait Fulgentius, malis ignem
29. ' aeternum
: illis utique quos juste praeparavit ad luenda supplicia, nec tamen praepa-
ravit ad facienda peccata. Praeparavit enim Deus quod divina aequitas redderet, non
quod humana iniquitas admitteret. Non enim sicut praeparavit sanctos ad justitiam
percipiendam, sic praeparavit iniquos ad justitiam amittendam : quia pravitatis
praeparator nunquam fuit.
Sicut ergo praedestinatio Dei proprie est praescientia et praeparatio beneficiorum
Dei, quibus certissime liberantur quicumque liberantur ; ita reprobatio Dei est
praescientia malitiae in quibusdam non finiendse, et praeparatio poenae non termi-
nandae. Et sicut praedestinationis effectus est gratiae appositio, ita reprobationis
Aug.Epist. aeternae quodammodo effectus esse videtur obduratio. Nec obdurat Deus, ut ait
Augustinus ad Sixtum, impertiendo malitiam, sed non impertiendo gratiam, sicut
nec digni sunt. Quibus enim non impertitur, nec digni sunt, nec merentur ;
:
potius
7?o,»..x,i8. ut non impertiatur, hoc digni sunt, hoc merentur. Unde Apostolus ait, Gujus vult
miseretur Deus, et quem vult indurat : misericordiam appellans praedestinationem,
et praecipue praedestinationis effectum, id est gratiae appositionem ; obdurationem
Aug. ad vero, gratiae privationem. Non enim, ut ait Augustinus ad Simplicianum, intelligen-
iib.i,qusest! dum est quod Deus ita induret quasi quemquam peccare cogat ; sed tamen qui-
busdam peccatoribus misericordiam justificationis suae non largitur : et ob hoc eos
indurare dicitur, quia non eorum miseretur, non quia impellit ut peccent. Eorum
autem non miseretur, quibus gratiam non esse praebendam aequitate occultissima et
ab humanis sensibus remotissima judicat : quam non aperit, sed miratur Apostolus,
/tom.xi.33. dicens : altitudo divitiarum sapientiae et scientiae Dei
A omnium ; praedestinatio autem solum ra-
SUMMA tionalium et intellectualium creaturarum,
DISTINCTIONIS QUADRAGESIM^
!
videlicet angelorum et hominum, non om-
nium, sed electorum. Et primo describitur
hic ipsa praedestinatio ; deinde circa hoc
JAIVl actum est de scientia, sapientia et qusestio ponitur, an scilicet numerus eleprovidentia
Dei. Hic agitur de prsede- ctorum possit minui vel augeri, hoc est,
stinatione, quae est velut pars subjectiva an praedestinatus queat damnari, et prse-
providentiae. Providentia quippe Dei est scitus seu non prsedestinatus salvari : et