Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

QTLEST. IV : AN SPIRITUS SANCTUS EADEM PROCESSIONE HABEAT QUOD SIT DONUM, ETC.
dicitur Filius noster, aut Spiritus Sanctus A
noster, nec Pater noster secundum seternam
paternitatis relationem. Est igitur regula,
quod de his dicimus noster vel meus
seu tuus, qua? dicunt respectum ad nos secundum
habitudinem causalitatis vel cor-
relationis; et ad hoc nil facit donabilitas,
sed praefatus respectus. Ha?c Bonaventura.
QUiESTIO IV
ITLtimo quseritur, An Spiritus San-
J ctus eadem processione habeat
quod sit donum, et quod sit Deus
ac divina essentia.
Videtur quod non. Primo, quia quod
Spiritus Sanctus habet per processionem,
videtur secundum ordinem intelligendi se-
qui processionem. Essentia autem seu dei-
tas ordine naturae omnem processionem et
emanationem in divinis prsecedit. Ergo
Spiritus Sanctus sua processione non ha-
bet quod sit Deus atque divina essentia. G
— Secundo, persona in divinis procedens,
sua processione non habet nisi quod ei
formaliter convenit ex sua processione.
Sed Spiritui Sancto ex sua processione
non convenit formaliter quod sit Deus aut
divina essentia, sed solum quod est Spiri-
tus Sanctus : alioqui soli Spiritui Sanctd
conveniret esse Deum ac divinam essen-
tiam.
In oppositum est, quia per hoc Spiritus
Sanctus est Deus et divina essentia, per
quod deitatem veram essentiamque acce- D
pit divinam : sed nec deitatem nec essen-
tiam accepit nisi procedendo a Patre et
Filio. Ergo eadem processione habet atque
accepit quod est Spiritus Sanctus et amor
ac donum, Deus quoque et divina essen-
tia : er-go omnia ista eadem processione
accepit, et per illam conveniunt sibi.
Hsec qusestio idcirco movetur, quia in
textu ex verbis Augustini probatur atque
asseritur, quod sicut Filius nascendo acce-
B
pit a Patre non tantum ut sit Filius, sed
etiam ut sit divina essentia et Deus;sic
Spiritus Sanctus procedendo a Patre ac
Filio, accepit non tantum ut sit donum,
sed etiam ut sit Deus ac divina essentia.
Hinc Albertus hic movet hanc qusestionem,
an Filius nascendo accepit quod sit
Deus et divina essenlia.Videtur quod non:
quoniam quidquid Filius est nascendo,
hoc distinguit eum ab aliis divinis perso-
nis, pra-sertim a Patre gignente; sed esse
Deum ac divinam essentiam, non distin-
guit eum a Spiritu Sancto neque a Patre,
quum quadibet divina persona sit Deus et
increata essentia. — Ad quod respondet
Albertus : Quidam concedunt simpliciter,
quod Filius nascendo accepit et habet
quod sit Deus et divina essentia, sicut
Magister in littera dicit : quia in tali locu-
tione, ly nascendo non determinat nisi
suppositum, et est sensus : Filius, qui nascendo
est Filius, accepit quod sit Deus
et divina essentia. Et adclunt, quod gerundium
illud, nascenclo, potest dicere causam
respectu praedicati : et ita est falsa, quia
nativitas non attingit deitatem, ita quod
ipsa sit nata, ut patuit supra. Vel potest
notare concomitantiam, ut sit sensus, Fi-
lius dum natus est, habet quod sit Deus et
divinam essentiam habeat : sicque asse-
runt quod sit vera illa locutio. — Sed hoc
non videtur esse de intentione Magistri,
qui ait in littera, quod nativitas prsestet
essentiam Filio : quod videtur innuere
causam seu rationem. Ad quod dicendum,
quod responsio illa supplenda est : quia
quum gerundium dicat rationem principii
originalis, potest determinare compositionem
verbi ex parte subjecti tantum, ut
sit sensus : Filius nascendo, id est, qui
nascendo est Filius, accepit quod sit Deus
et divina substantia. Potest quoque deter-
minatio referri ad compositionem, desi-
gnando actum super prsedicatum transeuntem
: et ita est falsa; sequeretur enim
quod essentia esset aliquo modo nata. Si-
mili modo distinguenda est hsec : Spiritus
Sanctus procedendo accepit non solum ut