Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

Videtur quod non. Primo, quia intel-
lectuales creaturse, ut homo et angelus,
vocantur imago Dei. Sed Spiritus Sanctus
incomparabililer similior est Deo Patri
quam aliqua creatura : ergo incomparabiliter
pra? illis convenit ei esse imaginem
Dei. — Secundo, Spiritus Sanctus a?qualis
est Patri ac Filio propter eamdem magni-
tudinem quam habet cum illis. Ergo et
perfecte similis est eisdem propter eam-
dem sanctitatem, sequitatem et pietatem
cum ipsis : quemadmodum enim unum in
quantitate facit sequale, sic unum in qualitate
efficit simile. — Tertio, quoniam
Damascenus testatur quod Spiritus San-
ctus imago est Filii, sicut Filius imago est
Patris. — Quarto, Spiritus Sanctus procedit
per modum amoris : amor autem in
similitudine fundatur. Ergo similitudo con-
venit Spiritui Sancto ex natura et vi suae
processionis.
In oppositum sunt quse continentur in
littera.
Hic primo videndum est quid sit imago,
et qualiter intelligendse sunt definitiones
seu descriptiones ipsius ; et item quot mo-
dis dicatur, ac qualiter appropriatum seu
proprium sit nomen imaginis unigenito
Filio Dei.
Girca primum scribit hic Thomas :
AN 1MAG0 CONVENIAT SOLI FILIO IN DIVINIS 275
Ra-
tio imaginis in imitatione consistit. Dici-
tur enim imago quasi imitago. De ratione
autem imitationis sunt duo consideranda,
videlicet id in quo est imitatio, et ea quse
se imitantur seu quorum unum imitatur
aliud. Porro id in quo vel respectu cujus
est imitatio, est qualitas aliqua, seu forma
per modum qualitatis significata. Hinc de
ratione imaginis est similitudo. Nec hoc
sufficit, sed oportet quod sit adsequatio
aliqua in hujusmodi qualitate secundum
quantitatem aut proportionem : ut in ima-
gine parva est proportio partium ad invicem
sicut in re magna cujus parvum
illud exstat imago. Ideo ponitur adsequatio
in definitione imaginis, quum dicitur :
Imago est rei ad rem coaequandam indi-
A screta et unita similitudo. Exigilur quoque
quod qualitas illa sit expressum et
proximum signum naturee ac speciei ipsi-
us. Non enim dicimus quod qui imitatur
aliquem in albedine, sit imago illius, sed
qui imitatur alium in figura, quee est expressum
seu evidens et proximum signum
natura? specificse. Videmus enim diversarum
specierum in animalibus diversas es-
se figuras. Propter quod dixit Averroes :
Sicut res differunt figuris, ita et formis
suis specificis. — Ex parte etiam imitan-
B tium duo sunt consideranda, videlicet :
relatio sequalitatis seu similitudo quse fun-
datur in illo uno in quo se imitantur; et
ultra hoc, ordo : quia posterius factum ad
simililudinem alterius seu prioris, vocatur
imago; et prius illud ad cujus similitudinem
factum est, appellatur exemplar,
quamvis unum interdum abusive ponatur
pro alio. Idcirco Hilarius ad designandum
relationem ordinemque imitantium se, di-
xit, Imago est ejus rei ad quam imagina-
tur ; atque ad designandum id in quo est
G imitatio, addidit, Species indifferens. De-
finitio quoque imaginis quam sanctus po-
nit Hilarius, dicens, Imago est ejus rei ad
quam imaginatur, species indifferens, da-
tur per causam. Non enim species illa in
qua fit imitatio, est imago : imo
imago
causatur ex indifferentia speciei. Unde et
alii dicunt, Imago est rerum differentium
eadem qualitas. Qua? etiam descriptio da-
tur per causam, quia imago non est qualitas,
sed relatio in qualitate fundata. Nec
est circulatio, quum dicitur, Imago est
D ejus rei ad quam imaginatur; sed est ibi
circumlocutio exemplaris, et ponitur in
virtute dictionis unius.
Si autem objiciatur, quod creatura a
Deo distat ac deficit infinite, ergo non
habet cum Deo speciem indifferentem. Dicendum,
quod unumquodque quantum at-
tingit ad rationem indifferentiae, tantum
attingit ad rationem imaginis, et econtra :
invenitur autem gradus perfectionis imaginis.
Dicitur namque quandoque imago
alterius, id in quo invenitur aliquid si-