Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

IX LIBRUM I SENTENTIARUM. — DIST. XVIII J QILEST. III
sit Filius noster, atque de Spiritu Sancto, A
quod sit Spiritns Sanctus noster et donum
nostrum ac amor noster.
In oppositum cst auctoritas Augustini
in littera, saltcm quantum ad aliqua.
Ad hoc respondet Albcrlus : Quatuor
exiguntur ad hoc quod dictio significans
in divinis divinam essentiam vel personam,
possit rccipere addilionem pronominum
liorum, noster, meus, tuus, aut suus.
Priinum est, quod significet seu connotet
effectum in creatura; secundum est, quod B
significel habitudinem agentis ad illum
effectum ; tertium, quod non significet re-
lationem distinguentem in divinis ; quar-
tum, quod non significet habitudinem for-
ma? ex comparatione ad id cui inest forma.
Idcirco non dicimus, Deitas nostra, nec,
Divina essentia nostra : quoniam deficiunt
ibi primum, secundum et quartum. Et qua?dam
alia deficiunt in aliis, ut facile est
pensare. — Hinc dicere possumus, Deus
noster :
quia hoc nomen, Deus, significat
Deitatem ut in habente ; imponitur quo- C
que ab actibus quibusdam designantibus
effectum in creatura : qui actus sunt pro-
videre, gubernare, et esse colendum. Gon-
formiter dicere possumus, Deus Pater no-
ster :
quia quum dicimus Pater noster de
Deo, sumitur ratio paternitatis ab effectu
ipsius in nobis, videlicet a creatione seu
recreatione. Ideo Trinitas tota et quaelibet
divina persona est pater noster, creator
noster, etc. — Insuper Spiritus Sanctus
potesl dici spiritus noster : quia quum
dicitur spiritus noster, notatur effectus D
spiritualilatis, ratione cujus dicitur no-
ster. Sed dici non potest, Spiritus Sanctus
noster : quoniam complexum hoc, Spiri-
tus Sanclus, est circumloculio nominis
seterna? persona? ; et notatur distinguens
relatio, secundum quam non refertur ad
nos. Ideo etiam dici non potest de Filio
Dei quod sit Filius noster, quoniam filius
notat relationem originis, qua non esl a
nobis nec noster. Kl si objicialur, quod
Matth.xn, . . _ ,. ft • * .
50 ipse m Evangelio prolestalur, Qui lccerit
voluntatem Patris mei, ipse meus fraler,
soror et mater est : si ergo ille est mater
Filii Dei, ergo Filius Dei est filius illius.
Dicendum, quod verba illa sunt vera sub
determinatione, et quautum ad hoc quod
hujusniodi homo obedit Deo, hoc est secundum
quid et quoad aliquam partici-
pationem, non autem simpliciter. — Hinc
quoque Spiritus Sanctus non dicitur donum
nostrum, quoniam donum dicit relationem
seternam qua refertur ad Patrem
et Filium. Quamvis etiam Filius datus est /s. ix, 6.
nobis, non tamen est donum nostrum ; sed
potest dici datum nostrum, id est bonum
nobis collatum. Non autem datus est nobis
in filium, sed in salvatorem, legislatorem
et magistrum : ideo dici potest noster salvator,
legislator, magister et doctor. —
Sed et Spiritus Sanctus et quselibet divina
persona, potest dici amor noster objective
atque causaliter, non formaliter; nec Spiritus
Sanctus est amor noster secundum
quod amor sumitur pro proprio Spiritus
Sancti, hoc est pro amore spirato, et in-
cludit relationem aeternam. Ha?c Albertus.
Ex quibus patet ad objecta solutio.
Super hac quaestione scribit hic Thomas
: Deus non potest habere aliquam re-
lationem ad nos, nisi per modum principii
seu causae. Quumque quatuor sint causae,
ipse non est causa nostra materialis, sed
efficiens, finalis, et exemplaris, non for-
malis inhserens. Omnia ergo nomina divi-
na qua? important rationem principii per
modum efficientis aut finis, recipiunt additionem
praedictorum pronominum. Nam
dicimus, creator noster, bonum nostrum.
Quae autem dicuntur per modum forma?
inhaerentis, non admittunt hujusmodi ad-
ditionem. Non enim dici potest quod Deus
sit essentia aut bonitas nostra : et talia
sunt omnia divina quse in abstracto signi-
ficantur. Verumtamen in his considerandus
est ordo : quoniam quaedam abslractorum
istorum important rationem principii
efficientis et exemplaris, ut sapientia, bo-
nilas, alque hujusmodi ; et in his fit in-
lcrdum pronominum horum additio, ut