Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

436 IN LIDRUM I SENTENTIARUM. DIST. XXXVII ; QUJEST. I
lis, tanquam exlra et supra omne continui
genus exsistens. Propter hoc non rsl de-
tei •iiiinalus ad locum magnum aut parvum,
quum fueril ab aeterno absque loco
sed immensitate suae virtutis omnia qua3
sunf in loco et omnia loca excedit el in-
cludit. — Praeterea, in omni re materiali
esl aliquis effectus a Deo immediate crea-
illis ergo oportet Deum
tus, puta maleria :
adesse. Incorporalium quoque essentiae
sunt a Deo per creationem immediate.
Haec ibi.
Ex quibus etiam patel responsio qua>
stionis qua quaeritur, an Deus sit ubique.
Ad quam etiam in Scripto specialiter sic
respondet : Esse in aliquo, diversimode
convenit corporalibus et spiritualibus re-
bus. Nam corpus est in aliquo ut contentum,
sicut vinum in vase; substantia vero
spiritualis est in aliquo ut continens et
conservans. Corpora etenim limitantur ter-
minis quantitatis ad locuin, et per conse-
quens virtus et operatio eorum in loco
sunt. Substantia vero spiritualis quum ita
non limitetur quantitate et situ, non est
in loco nisi per suam operationem : sicque
ex consequenti virtus et operatio ejus in
loco sunt. Deo igitur non convenit esse in
loco neque ubique primo modo, nisi metaphorice,
quoniam implet omnem locum
sicut corpus locatum proprium locum,non
dislensione dimensionum, sed causalitate
effectuum, imo et sua essentiali praesen-
tia. Si autem esse in loco sumalur per
modum quo spiritualis substantia est in
loco, sic propriissime convenit Deo esse
in loco atque ubique, non quasi loco sit
mensuratus, sed ut dans loco naturam ac
vim locandi et continendi locata, quemadmodum
et in qualibet re dicitur esse, in
quantum dat rebus proprium esse ac naluram.
Ihec Thomas.
Conconlat Petrus, dicendo :
In Deo pro-
pler omnimodam simplicitatem idem sunt
essenlia, virtus et operatio. In omni ergo
in quo est Dei operalio, oporlet ut sit
virtus ejus; et ubi virtus ejus, ibi (iiioque
essentia ejus. In omnibus autem esl ope-
;
A ralio Dei : quoniam nulla res creata potest
se aul aliam in essentia conservare sua
virtule, tum quia ex nihilo est, tum quia
Deus est universalis dalor et conservalor
totius esse. (Cetera ul supra in Thoma.)
Haec Petrus.
Qui etiam declarans qualiler sit Deus
ubique, adjungit : Ibi et ubi dicuntur du-
pliciter. Primo stricte : ut quum dicitur,
Ubi est manus, ibi non est pes. Secundo
large : sicut quum dicitur, Ubi scientia,
ibi nobilitas. Itaque essentia Dei est ubi-
B que large sive communiter, quum nullibi
desit. Stricte vero dicitur aliquid esse in
loco dupliciter : primo, per praesentiam,
et ita est Deus in omni loco tanquam
omnia replens; secundo, per continentiam
seu terminationem quasi passivam, et ita
in nullo est loco. Heec Petrus. — Concordat
Richardus.
Circa hsec Alexander conscribit :
Ubigue
designat summam quamdam multitudinis
omnium ubi. Quae summa intelligi potest
vel secundum distinctionem, vel indistin-
C ctionem. Si secundum distinctionem, sic
non convenit Deo esse ubique :
quia non
est partibiliter in loco, sicut lumen est in
aere, quia pars in parte, non totum in
qualibet parte. Sed secundum indistinctionem
convenit Deo esse ubique, quoniam
sensus est : Deus in ornni loco prsesens
est totus, et secundum idem, sumpto ipso
ubi communiter : quia ut ait Augustinus,
sicut anima est in qualibet parte corporis
sui tota, sic Deus in suo mundo. Sicque
esse ubique, ponit praesentiam Dei ad om-
D ne ubi. Nisi enim Deus esset sic prsesens,
sequeretur coarctatio et finitatio in suo
esse. — Quum ergo objicitur, quod aliqua
sunt a Deo mediate, ergo ad illa non re-
quiritur ejus praesentia; dicendum, quod
nunquam est processus creaturarum a Deo
mediate tantum, imo vel semper imme-
diate, vel simul mediate et immediate.
Unde sicut in processione aelerna aliquid
procedit a Deo immediate, ut Filius a Pa-
Ire; aliquid mediate et immediate, ut Spi-
rilus Sanctus,qui secundum quod procedit