Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

volita esse per accidens : quoniam
CUR BONUS ET SAPIENS DEUS PERMITTAT TOT FIERl MALA, ETC. 633
omne
quod potest habere rationem boni secundum
rectse rationis judicium, potest ha-
bere rationem recte voliti ; sed malum na-
turee et pcena? habet rationem boni per
accidens secundum recta? judicium rationis
: quoniam malum ex quo majus se-
quitur bonum quam sit bonum quod per
ipsum privatur, habet rationem boni saltem
per accidens, si tamen utrumque bonum
nequeat simul haberi. Bonum est
equidem propter majus bonum dimittere
minus bonum, dum ambo simul haberi
non valent. Sed ex malo natursc et pce-
na? sequitur majus bonum quam sit illud
quod per talia mala privatur. Nam nisi
elementa corrumperentur, mixta non gi-
gnerentur ; et nisi mixta multa corrumpe-
rentur, homines et jumenta non alerentur
neque durarent. Conformiter per malum
pcena? puniuntur peccata, sicque ordinan-
tur per bonum justitia? : et multo melius
est bonum communis justitise quod resul-
tat ex malo pcense quo puniuntur culpse,
quam sit bonum naturae in singulari per-
G sic multa bona, pulchra ac sancta universona,
quod per pcenam privatur. Sicque so inessent, si non essent mala, pra?sertim
ostensum est, quod mala pcense et naturse
possunt a Deo volita esse per accidens.
Hsec Durandus.
0'
QU/ESTIO III
Ueeritur consequenter, Cur bonus et
sapiens Deus permittat tot fierilnala;
et an mala culpse ac poense
conferant ad universi decorem.
Sed de ista materia dicta sunt multa
dist.xxxix, supra,
q.2
ubi tractatum est de providentia
Dei, et cur non excludat hujuscemodi ma-
la. Et potest sic argui : Unumquodque tanto
plus est tale, quanto minus permixtum
suo contrario. Si ergo nihil mali esset in
universo, multo pulchrius, melius perfe-
ctiusque consisteret. Ergo malum ad de-
corem universi non confert, sed impedit,
minuit, vitiat et obscurat. — Secundo,
A quum sanctitas Dei sit infinita, maxime
detestatur omnem impietatem ; et quia
omnipotens est,videtur quod totaliter pos-
sit ac debeat per anticipationem impedire
et prseservare ne veniant.
Ad heec respondet Albertus : Deus per-
mittit mala fieri, justitia condecentia? sua?
eequitatis ac bonifatis : quia si non sineret
ea fieri, tolleretur ratio boni laudabilis ac
pra?miabilis. — Et si objiciatur, quod in
opposito hujus permissionis reluceret ma-
B gis bonitas Dei et decor ipsius; dicendum
quod non, quia periret ratio virtutis atque
boni laudabilis, et fierent opera bona quadam
necessitate.
Denique sicut dicunt magistri, aliqua
ratio boni universo deesset, si malum non
fieret : sicque concedunt, quod occasio-
naliter bonum sit fieri mala, prout pra?ce-
denti patuit qua?stione.
Et si objiciatur, quod malum est privatio
boni, ergo privat aliquo bono quod universo
inesset, si non esset malum : imo
tot magna et multa. Ad hoc quidam re-
spondent, quod non similiter est in bono
bonum
quoniam et privationibus aliis :
quod aufertur ab uno, tribuitur alteri. Ad
quod allegant illud ex Evangelio, Tollite z» c . xix,
ab eo mnam, et date illi qui habet decem 2k
mnas ; et illud ex Apocalypsi, Tene quod aPoc. m,
ll "
habes, ne alius accipiat coronam tuam. Id-
eo nihil perditur de bono in universitate,
quamvis perdatur in isto. Imo ex hoc quod
D fit malum, additur universo aliqua ratio
boni. Ideo dicunt quod bonum est fieri
mala, atque quod conferat ad decorem
complementumque mundi, in hoc quod
adjicit plures rationes utilis sive expedi-
entis, ac decorem justitia?.
Verum istam solutionem aut non intelligo,
aut falsa est meo judicio : quoniam
constat quod unum et idem numero quod
unus amittit, non accipit alius, nec universitas
ipsa, sed potius perit ab ea. Idem
autem in specie et prius forsitan habuit,