Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

DIST. XXVIII SUMMA; QUiEST. I l UTRUM INNASCIBILITAS SIT PROPRIETAS PATRIS, ETC. 263
SUMMA
DISTINGTIONIS VICESIM^ OGTAV^l
HIG
determinatur de notionibus personarum
qua? non sunt personales, quia
non sunt constitutiva? personarum, quam-
vis persona? cognoscantur per eas : et spe-
cialiter de innascibilitate, qua? est notio
Patris ; et de communi spiratione, de qua
agitur sequenti distinctione. Circa primum
movet, qualiter ingenitus relative dicatur, B
et an idem sit quod innascibilis ; an etiam
solus Pater dicendus sit non genitus, sic-
ut dicitur ingenitus. Insuper tractat hic
de quibusdam nominibus Filio propriis,
quia vocatur Sapientia genita et imago.
Quocirca in fine distinctionis hujus de-
clarat, quod imago interdum absolute et
essentialiter dicitur in divinis, quamvis
improprie.
QUiESTIO PRIMA G Pater est principium omnium, vel quia
abstracte et universaliter intelligitur. Si
primo modo, non erit alia notio quam ge-
qua?ritur primo, HIc TJtrum innascibilitas
sit proprietas personse
Patris, et an sit proprietas perso-
nalis.
In qua qua?stione duo tanguntur.
Arguitur primo quod non sit proprietas
nec notio Patris. Primo, quoniam non no-
tificat quid sit Pater, sed quid non sit,
quum sit quid negativum. — Secundo, quia
sicut grammatica licet sit alicujus, non
tamen est ad aliquid. Contra hoc est, quia
in littera dicitur quod idem sit ingenitum D ut asserit Augustinus, quidquid dicitur de
et innascibile. Ingenitum autem idem est
quod non genitum : quod convenit Spi-
ritui Sancto. Ergo et innascibile convenit
ei, et ita non est proprietas Patris.
In oppositum sunt qua? continentur in
littera.
Ad hoc Antisiodorensis in Summa sua,
De innascibilitate
libro primo, respondet :
sunt multa? opiniones. Quidam enim di-
xerunt, quod innascibilitas est proprietas
qua?dam qua? inest Patri eo quod ipse a
nullo est, et alii sunt ab eo. Contra quod
objicitur, quia eadem ratione, ut apparet,
inest proprietas aliqua Spiritui Sancto, eo
quod nulla persona est ab eo, et ipse est
ab aliis, puta a Patre et Filio ; similiter
Filio inest proprietas qua?dam, eo quod
ipse est ab alio, et alius est ab ipso : sic-
que essent plures proprietates et notiones
quam supra expressum est. — Ideo alii
sic exponunt : Pater est innascibilis et in-
nascibilitas convenit ei, eo quod ipse a
nullo sit, et ipse est principium aliorum.
Sed contra hoc quoque objicitur, quoniam
Pater non est principium aliorum nisi vel
per generationem, vel per spirationem,
vel per creationem : ergo innascibilitas
non est alia notio a generatione aut spi-
ratione. — Hinc alii dicunt, quod innasci-
bilitas est universalis auctoritas aut prin-
cipalitas, qua? in solo est Patre. Divina
vero essentia non habet auctoritatem nisi
respectu creaturarum. Sed contra hoc :
Aut dicitur universalis principalitas quia
neratio seu spiratio vel creatio. Si secundo
modo, adhuc sequitur idem : quia in re
non est universale pra?ter supposita aut
individua aut singularia. — Propter hoc
alii dicunt, quod innascibilitas est plenitudo
fontalis exsistens in Patre, et quod
non est ad aliquid, quamvis sit alicujus :
Deo, aut dicitur secundum essentiam, aut
securidum relationem. Si ergo fontalis p'le-
nitudo non dicitur de Patre secundum re-
lationem, dicitur de eo secundum essen-
tiam. Ergo dicitur de divina essentia, ergo
et innascibilitas : quod est falsum. Fontis
quoque in quantum est fons, est fluere :
ergo dicitur ad aliquid. — Alii igitur (qui-
bus consentimus) fatentur, quod innasci-
bilitas est notio Patris per modum pri-
vationis. Est enim innascibilitas privatio