Doctoris ecstatici D. Dionysii Cartusiani Opera ... - Boston College

Joann. i
3,4.
LIBEB I SEXTENTIARUM. — DIST. XLI 527
die judicii. Ha?c itaque qua?stio non intel- A gnitio ; pra?destinatio autem, quum sit
ligitur de libro vita? sumpto secundo aut propositum miserendi, voluntatem inclu-
tertio modo, sed primo. — Itaque adver-
tendum, quod cognitio dupliciter dicitur
liber vita?. Primo, quoniam ipsa actio inlellectus
est vita et vivere quoddam : sic-
que divina cognitio dicitur liber vitap, id
est liber qui est vita respectu omnium,
quoniam omnia qua? sunt facta, erant et
sunt vita in ipso. Secundo, divina cognitio
dicitur liber vita? in quantum cognoscit
eos quos pra?destinavit ad vitam : sicque
in libro vita? non sunt omnes scripti, sed B
solum pra?destinati. Quemadmodum enim
rex aut dux exercitus milites fortiores eli-
git, atque ut eos magis memoriter teneat,
conscribi eos facit in libro, scriptosque
mittit ad bellum ; sic Deus ante mundi
constitutionem elegit quibus misereri vo-
lebat, et quoniam eos firmiter tenet et
habet in sua cognitione, dicitur eos scri-
psisse in libro vita?.
Itaque liber vita? differt a pra?destina-
tione in quatuor. Primo, quoniam liber
vita? spectat ad intellectum, quum sit co- C
SI
dit. Secundo, quia secundum ordinem in-
telligendi, liber vita? pra?cedit pra?destina-
tionem : quia secundum intellectum Deus
eligit prius, el electorum firmam cogni-
tionem habet, ac postmodum sic electos
ac firmiter cognitos salvare proponit sive
pra>destinat. Tertio differunt penes causalitatem
: nam liber vita? non est causa
immediata quare aliqui beatitudinem con-
sequantur, sed vel est causa sine qua non,
vel causa mediante voluntate ;
pra?destina-
tio autem, potissime prout dicit propositum
miserendi, est simpliciter causa quod
aliqui diriguntur in vitam et salvantur.
Quarto differunt, quoniam plures scripti
sunt in libro vita? quam sint pra?destinati
quia non solum adepturi gloriam, sed
etiam gratiam adepturi, quamvis eam fi-
naliter amissuri. — Ha?c TEgidius.
De libro demum vita? scribit plenissime
Alexander, et multas circa hoc movet qua?-
stiones, qua? opportuniori reservanda? sunt
loco.
DISTINCTIO XLI
A. Utrum aliquod sit meritum obdurationis et misericordice.
autem qua?rimus meritum obdurationis et misericordia? : obdurationis me-
ritum invenimus ; misericordiae autem meritum non invenimus, quia nullum
est misericordia? meritum, ne gratia evacuetur, si non gratis donatur, sed
meritis redditur. Miseretur itaque secundum gratiam, quae gratis datur; obdurat
autem secundum judicium, quod meritis redditur. Unde datur intelligi, ut sicut
reprobatio Dei est nolle misereri, ita obduratio Dei sit non misereri, ut non ab illo
irrogetur aliquid quo sit homo deterior, sed tantum quo sit melior non erogetur. —
Ex his aperte ostenditur, quid misericordiam, quid obdurationem intellexerit Apo-
stolus ; et quia misericordia nullum advocat meritum, obduratio vero non est sine
merito. Et misericordia? verbo hic accipitur pra?destinatio, et prsecipue pra?destina-
tionis effectus ;
obdurationis vero, non ipsa Dei a?terna reprobatio, quia ejus nullum
est meritum, sed gratia? privatio sive subtractio, qua? quodammodo est reprobationis
:
Aug. ad
Simplician.
lib.i,qua?st.
2, n. 15.
i?o»l. ix, 18.